فطین

لغت نامه دهخدا

فطین. [ ف َ ] ( ع ص ) دانا و زیرک. || ماهر در کار. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || تیزخاطر. ( منتهی الارب ). دارای فهم و ادراک. ( از اقرب الموارد ). رجوع به فطن و فطون شود.

فرهنگ فارسی

دانا و زیرک . یا ماهر در کار .

پیشنهاد کاربران

بپرس