فطء

لغت نامه دهخدا

فطء. [ ف ُطْءْ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ اَفطَاء.( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به افطاء شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس