فضلات

لغت نامه دهخدا

فضلات. [ ف َ ض َ ] ( ع اِ ) ج ِ فضلة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به فضلة شود.

۱ - ( اسم ) یکبار فضل ۲ - باقی مانده چیزی بقیه بازمانده جمع : فضلات فضال ۳ - سرگین پلیدی غایط .
جمع فضله

(فَ ضَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ فضله .

= فضله

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید