فضل ربیع

لغت نامه دهخدا

فضل ربیع. [ ف َ ل ِ رَ ] ( اِخ ) فضل بن ربیع وزیر هارون الرشید :
هزار فصل ربیعش جنیبه دار جمال
هزار فضل ربیعش خریطه دار سخا.
خاقانی.
چون فصل ربیعی نه که چو فضل ربیعی
کز جود طبیعی همه لطفی و نمائی.
خاقانی.
هزار فصل بدیع است و صد چوفضل ربیع
هزار مرغ چو من بوتمام او زیبد.
خاقانی.
رجوع به فضل... ابن ربیع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس