فضل بن مروان. [ف َ ل ِ ن ِ م َرْ ] ( اِخ ) وی به آیین خدمت خلفا آشنا بود و انشائی نیکو داشت. در بغداد پس از درگذشت مأمون برای معتصم بیعت گرفت و در آن هنگام معتصم در روم بود. سپس معتصم برای مدت سه سال او را وزیر خود کرد و پس از معتصم نیز در دستگاه خلافت بود تا درگذشت. اورا بجز «دیوان رسائل » کتابی به نام «الاخبار و المشاهدات » است. تولدش به سال 170 هَ. ق. و درگذشت او به سال 250 هَ. ق. / 846 م. است. ( از الاعلام زرکلی ).
