[ویکی نور] آیت اللّه سید محمد حسین فضل اللّه در سال 1354 ه.ق در شهر نجف بدنیا آمد.
پدرش سید عبدالرئوف فضل اللّه، از علمای بزرگ بود که تمام درسهای مقدمات و سطوح را نزد پدر تلمذ نمود، دورۀ بحث خارج اصول و فقه را نزد اساتید بزرگی چون آیت اللّه حکیم آیت اللّه خوئی، آیت اللّه سید محمود شاهرودی، آیت اللّه شیخ حسین حلی و آیت اللّه سید محمد روحانی گذراند.
در ضمن تحصیل، لمعه، رسائل و کفایه را تدریس می نمود. همچنین در فعالیتهای فرهنگی، ادبی نجف شرکت می کرد، دارای سه دیوان شعری است که دو جلد آن چاپ شده است.
در سال 1965 م که انقلاب در عراق علیه رژیم سلطنتی به سرکردگی عبدالکریم قاسم، روی داد، جماعة العلماء در نجف، فعالیتهای خود را آغاز کرد، ایشان نیز به همراه آنان وارد فعالیتهای سیاسی، اجتماعی گردید و در راه اندازی مجله «الاضواء» به همراه شهید سید محمد باقر صدر، فعالیت داشت. در سال 1966 م. به تقاضای جمعی از مؤمنین به عنوان وکیل آیت اللّه حکیم و آیت اللّه خوئی روانۀ لبنان گردید و بعد دیگری از فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی، خدماتی و سیاسی خود را آغاز نمود، فکر تشکیل حکومت اسلامی از محورهای فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ایشان بود.
در این مدت به نوشتن مقالات و کتب اسلامی مشغول بود، در لبنان چند حوزۀ علمیه و مؤسسۀ خیریه پایه گذاری نمود. مدرسه ای در جنوب لبنان به نام «مدرسة القرآن الکریم» جهت یاد دادن قرائت تجوید و حفظ قرآن تأسیس کرد و در کنار آن علوم قرآن را به دانش آموختگان، آموزش می داد. از همان ابتدا در مسجد امام رضا «علیه السلام» در منطقۀ بئر العبدبه اقامۀ نماز جمعه همت گمارده بطور خلاصه ایشان مرد طرح و اندیشه، قلم و نگارش، شعر و ادب، سخن و خطابه، رزم و مبارزه و اجتهاد و فقاهت و عالمی است نو اندیش.
تألیفات متعددی در مسائل اسلامی دارد از جملۀ آنها، تفسیر «من وحی القرآن» که مورد بحث این مقاله می باشد.
پدرش سید عبدالرئوف فضل اللّه، از علمای بزرگ بود که تمام درسهای مقدمات و سطوح را نزد پدر تلمذ نمود، دورۀ بحث خارج اصول و فقه را نزد اساتید بزرگی چون آیت اللّه حکیم آیت اللّه خوئی، آیت اللّه سید محمود شاهرودی، آیت اللّه شیخ حسین حلی و آیت اللّه سید محمد روحانی گذراند.
در ضمن تحصیل، لمعه، رسائل و کفایه را تدریس می نمود. همچنین در فعالیتهای فرهنگی، ادبی نجف شرکت می کرد، دارای سه دیوان شعری است که دو جلد آن چاپ شده است.
در سال 1965 م که انقلاب در عراق علیه رژیم سلطنتی به سرکردگی عبدالکریم قاسم، روی داد، جماعة العلماء در نجف، فعالیتهای خود را آغاز کرد، ایشان نیز به همراه آنان وارد فعالیتهای سیاسی، اجتماعی گردید و در راه اندازی مجله «الاضواء» به همراه شهید سید محمد باقر صدر، فعالیت داشت. در سال 1966 م. به تقاضای جمعی از مؤمنین به عنوان وکیل آیت اللّه حکیم و آیت اللّه خوئی روانۀ لبنان گردید و بعد دیگری از فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی، خدماتی و سیاسی خود را آغاز نمود، فکر تشکیل حکومت اسلامی از محورهای فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ایشان بود.
در این مدت به نوشتن مقالات و کتب اسلامی مشغول بود، در لبنان چند حوزۀ علمیه و مؤسسۀ خیریه پایه گذاری نمود. مدرسه ای در جنوب لبنان به نام «مدرسة القرآن الکریم» جهت یاد دادن قرائت تجوید و حفظ قرآن تأسیس کرد و در کنار آن علوم قرآن را به دانش آموختگان، آموزش می داد. از همان ابتدا در مسجد امام رضا «علیه السلام» در منطقۀ بئر العبدبه اقامۀ نماز جمعه همت گمارده بطور خلاصه ایشان مرد طرح و اندیشه، قلم و نگارش، شعر و ادب، سخن و خطابه، رزم و مبارزه و اجتهاد و فقاهت و عالمی است نو اندیش.
تألیفات متعددی در مسائل اسلامی دارد از جملۀ آنها، تفسیر «من وحی القرآن» که مورد بحث این مقاله می باشد.
wikinoor: فضل الله،_محمدحسین