فضاپیمای چندنسله

فضاپیمای چَندنَسله نوعی فضاپیمای فرضی در داستان های علمی تخیلی است. اگر چه فضاپیمای چندنسله هم اینک وجود ندارد اما با فناوری های کنونی ساخت آن ممکن است و از آن به عنوان تنها گزینه موجود برای سفرهای میان ستاره ای یاد می شود. فضاپیمای چندنسله از انواع شهرک های ستاره پیما است.
فضاپیمای چندنسله نوعی سفینه فضایی میان ستاره ای است که به پیروی از قوانین فیزیک حرکت می کند و در نتیجه سرعت نسبتاً کمی دارد که معمولاً تنها کسری از سرعت نور است. از آنجا که چنین فضاپیمایی برای رسیدن به ستاره ای دیگر صدها یا هزاران سال در سفر است و امکان تأمین نیازمندی های سرنشینانش در این مسیر وجود ندارد لازم است که چنین سفینه ای کاملاً خودکفا باشد.
این امر نه تنها شامل انرژی، هوا، آب و مواد غذایی می شود بلکه چنین فضاپیمایی باید از نظر تأمین خدمه نیز خودکفا شود. بدنی معنی که باید خدمه متعادل و نسبتاً پرشماری با اعضای کافی از هر دو جنس در آن حضور داشته باشند، به طوری که فرزندان آن ها بتوانند نسل آینده مورد نیاز فضاپیما را تشکیل دهند.
مشکلات
البته اشکالات عملی بسیاری در راه ساخت و استفاده از چنین سفینه ای وجود دارد: ازجمله این که هزینه آن بسیار بالا است. مسئله دیگر این است که بسیار دشوار می توان از نزاع یا حتی جنگ در داخل فضاپیما در طول سال های دراز جلوگیری کرد.
مسئله تماس با زمین و یافتن سیاره های قابل سکونت فراخورشیدی از دیگر موانع چنین سفری است. مشکل دیگر این است که احتمال می رود قرن ها پس از ترک زمین از سوی چنین سفینه ای اختراعات در کره زمین با شتاب بیشتری ادامه پیدا کند و فضاپیماهایی ساخته شود که حتی زودتر از سفینه های قدیمی تر در راه، به مقصد برسند.