فضانوردان باستان

فضانوردان باستانی یک فرضیه است که بر طبق آن در دوران های گذشته موجودات فرازمینی هوشمند ( فضانوردان باستانی یا موجودات فضایی ) از زمین دیدن کرده اند و نتیجهٔ این تماس در فرهنگ، فناوری یا دین نقش داشته یا آن ها را به وجود آورده است. یک نظریۀ این دیدگاه این است که خدایان بیشتر ادیان و نه همه ادیان در واقع موجودات فرازمینی هستند و فناوری های پیشرفتهٔ آن ها باعث شده مردمان بدوی برای آن ها جایگاه الهی در نظر بگیرند. فضانوردان باستانی اصطلاحاً به موجودات فرازمینی هوشمند گفته می شود که در گذشته های بسیار دور از کرۀ زمین دیدار کرده اند و در مدت حضور خود در زمین با اجداد ابتدایی ما برخورد داشته اند و نتیجهٔ این تماس در فرهنگ، فناوری یا دین نقش داشته یا آن ها را به وجود آورده است، و بنا به نظر برخی از طرفداران این نظریه این بیگانگان، گونهٔ انسان خردمند یا هوموساپینس را با تغییراتی که بر روی گونه هوموارکتوس ایجاد کردند به وجود آوردند. بنابر این نظریه، این موجودات بیگانه در ادوار گذشته حضور پررنگی در اقصی نقاط کرهٔ زمین داشته اند و پایه گذار تمدن های بزرگ دوران باستان بوده اند. البته این نظریه هنوز از طرف مقامات دانشگاهی مورد تأیید قرار نگرفته است و همچنان بحث بر سر درستی یا نادرستی آن ادامه دارد. هر ساله در اروپا و آمریکا سمینارهای زیادی در این مورد بر پا می شود و چندین کتاب جدید در تأیید این نظریه چاپ می شود ولی مقامات رسمی دولتی و دانشگاهی همچنان بر موضع مخالف خود پافشاری می کنند.
البته پذیرش این نظریه بهای گزافی خواهد داشت و اگر روزی سرانجام این نظریه به تأیید نهایی برسد و به عنوان یک اصل مورد قبول مقامات رسمی قرار گیرد، تاریخ و فرهنگ جامعهٔ بشری دستخوش تغییرات اساسی می شود و باید کتاب های تاریخ، باستان شناسی، انسان شناسی و . . . همه بازنویسی شوند، بسیاری از معماهای حل نشده حل می شوند و بسیاری معماهای جدید به وجود می آید. چه بسا هرج و مرج و رعب و وحشت در جامعه به وجود آید و حتی ممکن است دنیا گرفتار جنگ هایی خانمان سوز شود؛ ولی به هر حال تاریخ نشان داده است که هیچ چیز در برابر علم نمی تواند مقاومت کند و حقیقت هرچه باشد بالاخره خود را نشان خواهد داد. [ ۱] [ ۲]
از طرفی در نظریهٔ ما و فرازمینی ها اشاره به این می شود که تمدن زمینی ها توسط موجودات خارج از کرهٔ زمین به وجود آمده، حتی در کتاب ارابهٔ خدایان؛ کلمهٔ «خدایان» که در کتاب های باستانی آمده، در واقع موجودات فرازمینی هستند که انسان های آن دوران به آن ها «خدایان» می گفتند. اما نظریه دیگری وجود دارد که بیان می کند اصلاً هیچ فرازمینی وجود خارجی ندارد بلکه تمام آثار و علائم ناشی بر وجود فرازمینی ها ناشی از خود انسان های آینده بوده است. به طوری که انسان در آینده های دور قدرت مسافرت در زمان را پیدا می کند و در باستان، اجداد ما در چندین هزار سال پیش با آیندگان خود که توانسته اند در زمان سفر کرده ملاقات نموده و تمدن و آثار به جای مانده از آن ها به وسیلهٔ همین ملاقات به وجود آمده است.