[ویکی نور] فضائل امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام فی القرآن الکریم. فضائل أمیرالمؤمنین علی بن أبی طالب علیه السلام فی القرآن الکریم اثر نویسنده معاصر؛ سعید ابومعاش، شرح و تفسیری است بر آیاتی از قرآن کریم که در شان و منزلت امام علی(ع) نازل شده است.
کتاب با دو مقدمه از نویسنده آغاز و مطالب در ده جلد تنظیم شده است. ذیل هر آیه، مجموعهای از روایات فریقین در تأیید نکات موردنظر نویسنده نقل شده است.
نگارنده پس از ذکر هر آیه، روایت یا روایات متعددی از معصومین در مورد تفسیر و تأویل آیه موردنظر که در مورد امام علی(ع)، سایر اهل بیت و یا شیعیان می باشد نقل کرده و به توضیح مختصر این آیات پرداخته است.
در جلد اول به تفسیر اجمالی 75 آیه از قرآن کریم - از سوره بقره تا سوره تین- که هرکدام از آیات، به فضیلتی از فضایل امام علی(ع) و وصفی از اوصاف آن حضرت اشاره دارد پرداخته شده است. در ابتدای این جلد، طی دو مقدمه، با استفاده از احادیث و اقوال علما به تبیین این مطلب اقدام شده که بیش از سیصد آیه در قرآن درباره حضرت علی(ع) و یک چهارم یا یک سوم آن در شأن اهل بیت(ع) نازل شده است. سپس به شبهاتی درباره اسلام حضرت علی(ع) پاسخ داده شده است.
آیات «و أَقِیمُوا الصَّلاَةَ وَ آتُوا الزَّکَاةَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرَّاکِعِینَ »(بقره: 43)؛ و نماز را بر پا دارید و زکات را بدهید و با رکوعکنندگان رکوع کنید، «الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاَقُو رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَیْهِ رَاجِعُونَ «(بقره: 46)؛ همان کسانی که میدانند با پروردگار خود دیدار خواهند کرد و به سوی او باز خواهند گشت) ، «وَ إِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَاماً قَالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی قَالَ لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ «(بقره: 124)؛ و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود و وی آن همه را به انجام رسانید، فرمود: «من تو را پیشوای مردم قرار دادم» پرسید: «از دودمانم ؟» فرمود: «پیمان من به بیدادگران نمیرسد»، «وَ إِنْ یُرِیدُوا أَنْ یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللَّهُ هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ » (انفال: 62)؛ و اگر بخواهند تو را بفریبند، خدا برای تو بس است. همو بود که تو را با یاری خود و مؤمنان نیرومند گردانید»، «فَإِنْ کُنْتَ فِی شَکٍّ مِمَّا أَنْزَلْنَا إِلَیْکَ فَاسْأَلِ الَّذِینَ یَقْرَءُونَ الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکَ لَقَدْ جَاءَکَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ فَلاَ تَکُونَنَّ مِنَ المُمْتَرِینَ» (یونس: 94)؛ و اگر ازآنچه به سوی تو نازل کردهایم در تردیدی، از کسانی که پیش از تو کتاب میخواندند بپرس. قطعاً حق از جانب پروردگارت به سوی تو آمده است. پس زنهار از تردیدکنندگان مباش بخشی از این آیات است.
علامه بیاضی در کتاب الصراط المستقیم ذیل آیه نودوچهار سوره یونس روایتی چنین نقل می کند که از پیامبر(ص) درباره منظور از سؤال شوندگان در آیه شریفه مذکور پرسیده شد که چه کسانی هستند؟ فرمود آن ها ملائکه، پیامبران، شهیدان و صدیقان هستند. سپس فرمود: هنگامی که با آن ها نماز می گزاردم جبرییل به من گفت: از آن ها بپرس که به چه چیزی شهادت می دهند؟ آن ها گفتند: شهادت می دهیم به اینکه هیچ خدایی جز خدای یکتا نیست و اینکه تو رسول او و علی، امیرالمؤمنین است.
کتاب با دو مقدمه از نویسنده آغاز و مطالب در ده جلد تنظیم شده است. ذیل هر آیه، مجموعهای از روایات فریقین در تأیید نکات موردنظر نویسنده نقل شده است.
نگارنده پس از ذکر هر آیه، روایت یا روایات متعددی از معصومین در مورد تفسیر و تأویل آیه موردنظر که در مورد امام علی(ع)، سایر اهل بیت و یا شیعیان می باشد نقل کرده و به توضیح مختصر این آیات پرداخته است.
در جلد اول به تفسیر اجمالی 75 آیه از قرآن کریم - از سوره بقره تا سوره تین- که هرکدام از آیات، به فضیلتی از فضایل امام علی(ع) و وصفی از اوصاف آن حضرت اشاره دارد پرداخته شده است. در ابتدای این جلد، طی دو مقدمه، با استفاده از احادیث و اقوال علما به تبیین این مطلب اقدام شده که بیش از سیصد آیه در قرآن درباره حضرت علی(ع) و یک چهارم یا یک سوم آن در شأن اهل بیت(ع) نازل شده است. سپس به شبهاتی درباره اسلام حضرت علی(ع) پاسخ داده شده است.
آیات «و أَقِیمُوا الصَّلاَةَ وَ آتُوا الزَّکَاةَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرَّاکِعِینَ »(بقره: 43)؛ و نماز را بر پا دارید و زکات را بدهید و با رکوعکنندگان رکوع کنید، «الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاَقُو رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَیْهِ رَاجِعُونَ «(بقره: 46)؛ همان کسانی که میدانند با پروردگار خود دیدار خواهند کرد و به سوی او باز خواهند گشت) ، «وَ إِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَاماً قَالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی قَالَ لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ «(بقره: 124)؛ و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود و وی آن همه را به انجام رسانید، فرمود: «من تو را پیشوای مردم قرار دادم» پرسید: «از دودمانم ؟» فرمود: «پیمان من به بیدادگران نمیرسد»، «وَ إِنْ یُرِیدُوا أَنْ یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللَّهُ هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ » (انفال: 62)؛ و اگر بخواهند تو را بفریبند، خدا برای تو بس است. همو بود که تو را با یاری خود و مؤمنان نیرومند گردانید»، «فَإِنْ کُنْتَ فِی شَکٍّ مِمَّا أَنْزَلْنَا إِلَیْکَ فَاسْأَلِ الَّذِینَ یَقْرَءُونَ الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکَ لَقَدْ جَاءَکَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ فَلاَ تَکُونَنَّ مِنَ المُمْتَرِینَ» (یونس: 94)؛ و اگر ازآنچه به سوی تو نازل کردهایم در تردیدی، از کسانی که پیش از تو کتاب میخواندند بپرس. قطعاً حق از جانب پروردگارت به سوی تو آمده است. پس زنهار از تردیدکنندگان مباش بخشی از این آیات است.
علامه بیاضی در کتاب الصراط المستقیم ذیل آیه نودوچهار سوره یونس روایتی چنین نقل می کند که از پیامبر(ص) درباره منظور از سؤال شوندگان در آیه شریفه مذکور پرسیده شد که چه کسانی هستند؟ فرمود آن ها ملائکه، پیامبران، شهیدان و صدیقان هستند. سپس فرمود: هنگامی که با آن ها نماز می گزاردم جبرییل به من گفت: از آن ها بپرس که به چه چیزی شهادت می دهند؟ آن ها گفتند: شهادت می دهیم به اینکه هیچ خدایی جز خدای یکتا نیست و اینکه تو رسول او و علی، امیرالمؤمنین است.