فصید. [ ف َ ] ( ع ص ) رگ زده. ( منتهی الارب ). رگ شکافته. مفصود. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) خون که در روده بریان کرده خوردندی و هم جهت مهمان داشتندی در ایام جاهلیت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
