روزگار دمه ؛ گاه ِ مه و طوفان. زمانی که هوا سخت طوفانی است. کنایه از فصل سرما و زمستان. ( از یادداشت مؤلف ) :
وگر گوسفندی برند از رمه
به تیره شب و روزگار دمه. 
فردوسی. 
همه لشکر سلم همچون رمه 
 ...  [مشاهده متن کامل]  
که بپراکند روزگار دمه. 
فردوسی. 
دمه پیکان آبدار بدست
چشم را سفت و چشمه را می بست. 
نظامی. 
دمه بر در کشیده تیغ فولاد
سر نامحرمان را داده بر باد. 
نظامی.