فصفصه

لغت نامه دهخدا

( فصفصة ) فصفصة. [ ف ِ ف ِ ص َ ] ( معرب ، اِ ) معرب از اسفست فارسی. رطبه. ( از تحفه حکیم مؤمن ). گیاه اسپست. ج ، فصافص. ( منتهی الارب ). فسفسة. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فسفسة و اسپست شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس