لغت نامه دهخدا
فشو. [ ف َش ْوْ /ف ُ ش ُوو ] ( ع مص ) آشکار و پراکنده گردیدن خبر و فضل. ( منتهی الارب ). انتشار ذکر و خبر و فضل کسی. ( از اقرب الموارد ). آشکار شدن خبر. ( مصادراللغه زوزنی ). فرهنگ فارسی
آشکار و پراکنده گردیدن خبر و فضل . آشکار شدن خبر . 