فشافاش. [ ف َ ] ( اِ صوت ) آواز تیر که پیاپی اندازند. ( فرهنگ فارسی معین ). فشافش : برآمد ز ناورد برنا و پیرچکاچاک خنجر، فشافاش تیر.هاتفی.رجوع به فشافش ، فش و فش فش شود.
