فشار جزئی دی اکسید کربن ( به انگلیسی: PCO2 ) بیانگر مقدار گاز دی اکسید کربن اندازه گیری شده در خون است. [ ۱] اندازه گیری میزان PaCO2 در دستگاه گردش خون اثربخشی دم و بازدم در ریه ها را نشان می دهد. در صورتِ افزایش فشار دی اکسید کربن جریان خون بافتی افزایش می یابد.
• محدوده ۳۵–۴۵ میلیمتر جیوه بازهٔ قابل پذیرش و نرمال است.
• اگر PCO2 کمتر از ۳۵ میلیمتر جیوه باشد بیمار هایپرونتیلیشن و اگر pH ( غلظت هیدروژن ) بیشتر از ۷٫۴۵, مربوط به آلکالوز تنفسی است.
• اگر PCO2 بالاتر از ۴۵ میلیمتر جیوه باشد بیمار است و اگر pH کمتر از ۷٫۳۵ است در اسیدوز تنفسیاست. [ ۲] [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• محدوده ۳۵–۴۵ میلیمتر جیوه بازهٔ قابل پذیرش و نرمال است.
• اگر PCO2 کمتر از ۳۵ میلیمتر جیوه باشد بیمار هایپرونتیلیشن و اگر pH ( غلظت هیدروژن ) بیشتر از ۷٫۴۵, مربوط به آلکالوز تنفسی است.
• اگر PCO2 بالاتر از ۴۵ میلیمتر جیوه باشد بیمار است و اگر pH کمتر از ۷٫۳۵ است در اسیدوز تنفسیاست. [ ۲] [ ۳]
wiki: فشار جزئی دی اکسید کربن