فسیله


مترادف فسیله: رمه، غنم، گله، نهال

لغت نامه دهخدا

( فسیلة ) فسیلة. [ ف َ ل َ ] ( ع اِ ) خرمابن ریزه. ج ، فسائل ، فسیل ، فسلان. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
فسیله. [ ف َ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) گله و رمه و ایلخی اسب و استر و خر باشد وگله آهو و گاو را نیز گویند. ( برهان ) :
تازیان و دوان همی آید
همچو اندر فسیله اسب نهاز.
رودکی.
فسیله بدان جایگه داشتی
چنان کوه تا کوه بگذاشتی.
فردوسی.
فسیله به بند اندر آورد نیز
نماند ایچ بر کوه و بر دشت چیز.
فردوسی.
به چوپان بفرمود تا هرچه بود
فسیله بیارد بکردار دود.
فردوسی.
نخواهیم شاه از نژاد پشنگ
فسیله نه خرم بود با پلنگ.
اسدی.
فسیله بسی داشتی در گله
به کوه و بیابان بکرده یله.
اسدی.
خویشتن درمیان فسیله افکند و یک گله در پیش کرد. ( چهارمقاله ).
ترکیب ها:
- فسیله گاه . فسیله گه. رجوع به این دو مدخل ها در جای شود.
|| به معنی شاخ درخت هم آمده است. ( برهان ).

فرهنگ فارسی

گله، رمه، گله اسب، سیله ونسیله هم گفته اند
خرما بن خرد جمع : فسیل و فسائل .

فرهنگ معین

(فَ لِ ) (اِ. ) رمه ، گله .
( ~ . ) [ ع . فسیلة ] (اِ. ) نهال خرما. ج . فسیل ، فسائل .

فرهنگ عمید

۱. گله، رمه.
۲. گلۀ اسب: ز هر سوی بودش فسیله یله / به شهر اندر آورد یکسر گله (فردوسی: ۱/۳۱۸ حاشیه ).
نهال خرما.

پیشنهاد کاربران

زرنگ ، سیله
ایلخی. ( ترکی، اِ ) رمه و گله ٔ اسبان. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . چارپایانی که آنها را در صحرا برای چرا رها کنند. رمه ٔ اسب. ( فرهنگ فارسی معین ) . فسیله. سیله. یلخی. دسته ٔ اسبان آزاد در مراتع. ( یادداشت بخط مؤلف ) .
...
[مشاهده متن کامل]

ایلخ. ( ترکی، اِ ) گله ٔ اسبان. لفظ ترکی است و از بعضی ترکان ایلخی بزیادت یاء تحتانی در آخر مسموع افتاد. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) . رجوع به ایلخی شود.

من فکر میکنم اسم یه شهر باشه تو توران.

بپرس