فسیحوا

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
سیح (۳ بار)
ف (۲۹۹۹ بار)

«سیحُوا» از مادّه «سیاحت» به معنای گردش توأم با آرامش و مهلت است.
جریان و سیر در صحاح آمده ساحَ الْماءُ: جَری عَلی وَجْهِ الْاَرْضِ -ساحَ فی الْاَرْضِ:ذَهَبَ» طبرسی سیر با مهلت فرموده:. ساح: چنانکه گذشت مکان خالی است از راغب استفاده می‏شود که ساح الماء یعنی در ساحه جاری شد ولی این در صورتی است که هر دو از یک ماده باشند. اما ساحه از سوح است و سیح یائی است . چهار ماه در این سرزمین بگردید و معلت دارید. ، . به عقیده المیزان سائحون آنها اند که از مسجدی به مسجدی و از محلی دینی به محلی گردش و سیر می‏کنند و در آیه دوم آن را صائمات فرموده است. طبرسی از ابن عباس و دیگران روزه داران نقل کرده و فرموده از رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلم مرفوعاًنقل شده «سَیاحَةُ اُمَّتی الصَّیامُ» و به قولی آنانکه در روی زمین سیر می‏کنند و از آثار گذشتگان عبرت می‏گیرند. و به قولی طلاب علوم اند که برای اخذ علم سفر می‏کنند. به نظرم بودن این کلمه بهتر است یعنی مردان و زنانیکه در راه خدا و دین گردش و سیر می‏کنند خواه به مساجد باشد یا جهاد یا روزه و غیره در المیزان از حضرت رسول صلی اللّه علیه و اله و سلم نقل است «سَیاحَةِ اُمَّتی فی المَساجِدِ» ایضاً «اِنَّ السائحینَ هُمُ الصّائِمون» ایضاً «اِنَّ سِیاحَةَ اُمَّتی الْجِهادُ فی سَبیلِ اللّهِ» به قرینه اینکه صفات اینکه صفات دیگر خاص است می‏شود آن را در آیه اول، صیام و جهاد و در آیه اول، صیام و جهاد و در آیه دوم فقط صیام گفت.