[ویکی نور] «میرزا کمال الدین محمد بن معین الدین فارسی شیرازی فسایی»، ملقّب به کمال الدین و معروف به میرزا کمالا، از علمای امامیّه قرن دوازدهم هجرت، داماد ملا محمدتقی مجلسی و خود عالمی فقیه و مفسّری ادیب و فاضلی کامل بود.
از خلال آثار، تواریخ و علمای هم عصر وی، چنین به دست می آید که او از مشهورترین فضلای عصر خود و عالمی حاذق، شیخی محقق و ادیبی توانا بوده است.
متأسفانه، اطلاع چندانی از زندگی ایشان در دست نیست. همین قدر می دانیم که کتب زیر، از آثار ایشان می باشد:
1. بیاض کمالی (که دارای مباحث متفرقه و اکثر آنها فوائد رجالیه و تاریخیه است. در الذریعه (صفحه 170، جلد سوم)، در باره این کتاب، چنین آمده است: «مجموعه نفیسی است که آن را به عنوان وصیّت به یکی از اولاد و یا شاگردان و یا یکی از دوستان خود نوشته است. در زمان حیات علاّمه ملاّ محمّدباقر مجلسی تألیف شده. کتاب، زیاده بر هزار سطر است» و در «ریحانة الأدب»، گفته که بیشتر مطالب این اثر، تاریخی و رجالی است)؛
3. شرح قصیده تائیه دعبل خزاعی؛
4. القیود الوافیة فی شرح الشافیة؛
از خلال آثار، تواریخ و علمای هم عصر وی، چنین به دست می آید که او از مشهورترین فضلای عصر خود و عالمی حاذق، شیخی محقق و ادیبی توانا بوده است.
متأسفانه، اطلاع چندانی از زندگی ایشان در دست نیست. همین قدر می دانیم که کتب زیر، از آثار ایشان می باشد:
1. بیاض کمالی (که دارای مباحث متفرقه و اکثر آنها فوائد رجالیه و تاریخیه است. در الذریعه (صفحه 170، جلد سوم)، در باره این کتاب، چنین آمده است: «مجموعه نفیسی است که آن را به عنوان وصیّت به یکی از اولاد و یا شاگردان و یا یکی از دوستان خود نوشته است. در زمان حیات علاّمه ملاّ محمّدباقر مجلسی تألیف شده. کتاب، زیاده بر هزار سطر است» و در «ریحانة الأدب»، گفته که بیشتر مطالب این اثر، تاریخی و رجالی است)؛
3. شرح قصیده تائیه دعبل خزاعی؛
4. القیود الوافیة فی شرح الشافیة؛
wikinoor: فسوی_فارسی،_محمد