فسون خور

لغت نامه دهخدا

فسون خور. [ ف ُ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) آنچه افسون در او اثر نکند و یا افسون را از میان ببرد :
ید بیضای شاه موسی وار
اژدهای فسون خور اندازد.

خاقانی.

آن چه افسون در آن اثر نکند و یا افسون را از میان ببرد .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید