فسه

فسه در گویش همدانی به مقداری اندک از گاز و باد گفته میشود

فسه حرف زدن یعنی با نفس حرف زدن. مثلا موقعی که من آهنگ می خوندم صدا بردار میگفت فوسه بخون. موقعی تایید می کرد ( صدا بردار حرفه ای بود ) که من انگار دارم یه دگلمه رو آروم در گوش کسی می گم و صدای ححححححح می زنه همش

کاربرایی که نمیدونن فسه چیه، چرند ننویسن خواهشن

فُسه را می توتن به معنای نامفهوم حرف زدن یا در موسیقی به معنای نامفهوم خواندن دانست

نفس هایی که همراه با تُنالیته صدا از مخرج بالایی گلو خارج می شود

فسه را میتوان هم معنی جویده جویده یا همان نامفهوم صحبت کردن هم تعبیر و معنی کرد.

دوبلورهای سینما ، وقتی ؛ جای بازیگری صحبت میکنند و در آن نقش به حالت پچپچه حرف میزنند ( مثل وقتی که در نیمه های شب با کنار دستیمان حرف میزنیم ؛ اما میخواهیم دیگران صدای ما را نشنوند ) : به این نوع حرف زدن میگویند : فسه خوانی