فسرده دل. [ ف ُ / ف ِ س ُ دَ / دِ دِ ] ( ص مرکب ) کنایت ازمردم دل افسرده و دل مرده باشد. ( برهان ) : نزد فسرده دلان قاعده کردن چو ابربا دل آتش فشان چهره دژم داشتن.خاقانی.فسرده دلان را درآیدبه کارغم آلودگان را شود غمگسار.نظامی.|| کنایت از مردم سخت دل و بی مهر هم هست. ( برهان ).