فسار اهخته

لغت نامه دهخدا

( فسارآهخته ) فسارآهخته. [ف َ / ف ِ هَِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) افسارگسسته. بی بندوبار. دهنه سرخود. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
کنون جویی همی حیلت که گشتی سست و بیطاقت
ترا دیدم به برنائی فسارآهخته و لانه ( ! ).
کسائی.

فرهنگ فارسی

( فسار آهخته ) افسار گسسته . بی بند و بار

پیشنهاد کاربران

بپرس