فسادی

لغت نامه دهخدا

فسادی. [ ف َ / ف ِ ] ( ص نسبی ) فتنه جو. || سرکش و عاصی. || جنگجو و ستیزه جو. ( ناظم الاطباء ). || زن فاسد. نابکار. بلایه. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

فتنه جو . یا سرکش و عاصی

پیشنهاد کاربران

بپرس