فسادا

[ویکی الکتاب] معنی عُلُوّاً: بلندی - ارتفاع - برتری (درعبارت "نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یُرِیدُونَ عُلُوّاً فِی ﭐلْأَرْضِ وَلَا فَسَاداً "کنایه است از طغیان به ظلم و تعدی زیرا علو عطف بر فساد شده )
ریشه کلمه:
فسد (۵۰ بار)

تباهی. در لغت آن را ضد صلاح گفته‏اند. راغب خروج شی‏ء از اعتدال معنی می‏کند خواه کم باشد یا بیشتر. . در زمین برتری (خودپسندی) و تباهی اراده نمی‏کنند . اگر در آسمان و زمین خدایانی جز خدا می‏بود آنها از اعتدال و نظم خارج شده و تباه می‏گشتند. افساد: تباه کردن. . در زمین تلاش می‏کند تا در آن تباهی به بار آورد. مفسد: تباه کننده ضد مصلح .