فزونی استرابادی

[ویکی اهل البیت] فزونی استرآبادی. این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
فزونی استرآبادی، محمدهاشم
(ز 1025 ق)، مورخ و شاعر متخلص به فزونی. در استرآباد به دنیا آمد و در آنجا نشو و نما یافت. وی از علمای عصر دولت صفوی است که در زمان شاه عباس اول (1038-996 ق) می زیست. در ایام جوانی به قصد تجارت به سیر و سفر می پرداخت. در زمان صفدرخان بن میرزا یوسف خان رضوی مشهدی حاکم کشیمر به آنجا سفر کرد.
صفدرخان او را در خدمت خود نگاه داشت. بعد از برکناری صفدرخان همراه وی در 1025 ق به هندوستان رفت، در لاهور از او جدا شد و به دکن رفت. از آثار وی: «بحیره» یا «تاریخ البحیره»، به فارسی در حکایات تاریخی و احوال طبقه وزاء و شگفتی های حیوانات و کوهها و چشمه ها و رودها و ساختمانها در حدود پنجاه هزار بیت؛ «اللجین الطبریه» یا «البحیره الطبریه» در تاریخ و مناسبت های تاریخی؛ «دیوان» شعر؛ «ساقی نامه» که به اسم شاه عباس صفوی سرود. در تذکره ی «میخانه» نام وی تحت عنوان هاشم بیگ آمده است.