چرا عمر کرکس دوصد سال ویحک
نماند ز سالی فزون تر پرستو.
رودکی.
میلفنج دشمن که دشمن یکی فزون است و دوست ار هزار اندکی.
رودکی.
ز بالا فزون است ریشش رشی تنیده در او خانه صد دیو پای.
معروفی بلخی.
فزون زآنکه بخشی بزائر تو زرنه ساده نه رسته برآید ز کان.
فرالاوی.
سپاه اندک و رای و دانش فزون به از لشکر گشن بی رهنمون.
ابوشکور.
ولیکن مرا از فریدون و جم فزون است مردی و فر و درم.
فردوسی.
از ایشان بکشتم فزون از شماربه پیروزی دولت شهریار.
فردوسی.
دلیران ترکان فزون از هزارهمه نامداران خنجرگذار.
فردوسی.
در این بلاد فزون دارد از هزار کلات به هر یک اندر دینار تنگها بر تنگ.
فرخی.
به یک ماه بالا گرفت آن نهال فزون زآنکه دیگر درختان بسال.
عنصری.
کمینه عرصه ای از جاه اوفزون ز فلک کمینه جزوی از قدر او مه از کیوان.
منوچهری.
وگر کمترم من از ایشان به نعمت از آنان فزونم به شیرین زبانی.
منوچهری.
زرد است و سپید است و سپیدیش فزون است زردیش برون است و سپیدیش درون است.
منوچهری.
کرا ترس و وهمی کنی گونه گون بسوگند کن تا بترسد فزون.
اسدی.
شنیدم هنرهاش دیدم کنون پدیدار هست از شنیدن فزون.
اسدی.
درختی که دارد فزونتر بر اوی فزون افکند سنگ هر کس بر اوی.
اسدی.
موسی بقول عام چهل رش بودوز ما فزون نبود رسول ما.
ناصرخسرو.
غرض زین رسول مخیر چه دانی که زین هرچه گفتم به است و فزونتر.
ناصرخسرو.
ور همی آباد خواهد خاک راچون ز آبادی فزونستش خراب.
ناصرخسرو.
اگر فزون از سه مجلس اجابت کند پس از آن شربتها دهند. ( ذخیره خوارزمشاهی ). هر ستونی را فزون از سی گز گرد بر گرد است. ( فارسنامه ابن بلخی ).ترا هر دم غم صدساله روزی است
ذخیره زین فزون نتوان نهادن.
خاقانی.
بدخلق هرچت فزونتر رسدبیشتر بخوانید ...