فزعه

لغت نامه دهخدا

( فزعة ) فزعة. [ ف ُ ع َ ] ( ع ص ) هرکه از وی ترسند. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

فزعة. [ ف ُ زَ ع َ ] ( ع ص ) کسی که از مردم ترسد. مرد بسیار ترسنده از مردم. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس