فریم

فریم (ساری). فریم از شهرهای استان مازندران در شمال ایران است. این شهر، مرکز بخش دودانگه واقع در شهرستان ساری است.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر برابر با ۳۶۹ نفر جمعیت بوده است؛ که با این حساب، این شهر جزو ۱۰ شهر دارای کمتر از ۱۰۰۰ نفر جمعیت در ایران است. [ ۱]
نام اصلی این منطقه «پریم» بوده است که پس حمله مسلمانان به طبرستان به دست اعراب «فریم» نامیده شد. [ ۲]
در جنوب شهرستان ساری منطقه ای است که از دید آب و هوا، ییلاقی بوده و به دودانگه/پریم/فریم معروف است. فریم در ۶۵ کیلومتری شهر ساری واقع شده است. این منطقه که از گردآمدن روستاهای امامزاده علی، واو دره، شلدره، تلاوک، کهنه ده، قلقل، محمدآباد، پهندر و مجی دینه سر، علی آباد، کرچا، رسکت، جعفرکلا و… تشکیل شده، امروزه با مرکزیت محمدآباد شناخته می شود. محمدآباد از سال ۱۳۸۶به شهر ارتقاء یافته است. مردم این شهر به کار کشاورزی و دامداری مشغول هستند. در این شهر واحدهای اداری و تجاری زیادی وجود دارد و همین امر باعث شده که مردم از روستاهای اطراف برای رفع نیاز و تهیهٔ نیازهای زندگی به این شهر رفت وآمد داشته باشند. امروز به سبب افزایش جمعیّت و رشد بافت انسانی جوامع، ساختار تقسیمات جغرافیایی و اقلیمی نیز به فراخور آن دست خوش دگرگونی می شوند. پریم منطقه ای کوهستانی - جلگه ای است.
فریم خود ناحیه وسیعی است از کوه و دشت که حدود ۱۵ فرسنگ عرض و ۱۸ فرسنگ طول دارد و دشت آن را «پریم صحرا» می نامند. از شمال محدود است به پرکوه، افراچال، ورکی، گردشی، لاک تراشان، از مشرق به دینه سر، سیدآباد چهاردانگه، و حد جنوبی آن پاجی و میانا و معبر کوهستانی گونگلی و هیکوه.
از این شهر در منابع تاریخی کهن به نام «پَریم» یا «جبال قارن» و بخشی از هزار جریب، یاد شده که شهری عظیم با حصاری آجری، شبیه به قلعه در دشتی به نام «پریم» بوده است و گویی بر اثر چند زلزلهٔ ویرانگر به کلّی از بین رفته است و درگذار تاریخ دگربار آبادانی و زندگی به این منطقهٔ خوش نشین رو آورده و مردمی گرم دل و مهربان را در خود جای داده و پرورده است تا سال ۱۳۶۰ دهستان های چاشم و پشتکوه نیز جزئی از دودانگه بودند وبخش کوهستانی از دودانگهٔ فریم به شهرستان مهدیشهر استان سمنان ملحق گردید.
مردم این دهستان از قومیت طبری ( مازندرانی ) هستند. گویشوران این منطقه به زبان طبری و با لهجهٔ پریمی سخن می گویند، البته در لهجه روستاها به فراخور پراکندگی و به میزان دوری از هم نیز رنگارنگی و تفاوت های آوایی و کلامی دیده می شود اما این گوناگونی سبب نابسامانی و اختلال در پیام رسانی و ارتباط زبانی نمی گردد. [ ۴]

فریم (فیلم). فریم یا قاب ( به انگلیسی: Film frame ) ، در فیلم سازی، تولید ویدئو، پویانمایی ( انیمیشن ) و در زمینه های مرتبط، یک فریم ( قاب ) یکی از چندین تک تصویرهای ساکنی است که با هم تصویر متحرک یکپارچه ای را تشکیل می دهند. اصطلاح فریم در رابطه با این واقعیت ناشی شده که از ابتدای هنر و صنعت فیلم سازی مدرن تا پایان سدهٔ بیستم؛ و در بسیاری از نقاط هنوز هم تا کنون، تک تصویرها در نواری از فیلم های عکاسی عکس برداری ( فیلم برداری ) می شده اند، که با گذشت زمان طول آن ها به سرعت افزایش یافته، و از دیدگاه تاریخی؛ هر عکس در چنین نواری هنگام بررسی به صورت جداگانه از نگاه بیننده یک قاب و فریم خود را دارد.
اصطلاح فریم همچنین می تواند به طور کلی به عنوان یک اسم یا فعل برای اشاره به کناره های تصویر؛ آن گونه که در منظره یاب یک دوربین دیده می شود یا در یک صفحه پروژکتور نمایش داده می شود، به کار رود؛ بنابراین، می توان گفت که اپراتور دوربین می تواند مثلاً اتومبیل در حال حرکتی را تا زمانی که دور شود با جابه جایی پیوسته در فریم نگه دارد.
هنگامی که تصویر متحرک نمایش داده می شود، هر فریم برای زمان کوتاهی بر روی صفحه نمایش تابانده می شود ( امروزه این زمان کوتاه، معمولاً ۱/۲۴، ۱/۲۵ یا ۱/۳۰ از یک ثانیه است ) و سپس بلافاصله توسط فریم بعدی جایگزین می شود. پدیده پایداری بینایی فریم ها را با هم ترکیب می کند، و توهم تماشای یک تصویر متحرک را به وجود می آورد.
در فریم های نوار فیلم، تک فریم ها توسط خط های کناری فریم از هم جدا می شوند. به طور معمول ۲۴ فریم برای هر ثانیه از فیلم مورد نیاز است. در فیلمبرداری عادی، فریم ها به صورت خودکار، یک عکس پس از دیگری، در دوربین های فیلمبرداری عکس برداری می شوند. در فیلم برداری جلوه های ویژه یا فیلمبرداری انیمیشنی، فریم ها اغلب یک به یک و به صورت جدا از هم عکس برداری می شوند.

رجوع شود به:چارچوب (رایانه)