فریفتار

لغت نامه دهخدا

فریفتار. [ ف ِ / ف َ ] ( نف )فریبنده. ( فرهنگ فارسی معین ). فریب دهنده. ( یادداشت مؤلف ). فریفتکار. رجوع به فریفتن و فریفتگار شود.

فریبنده، گول زننده، مکار، حیله بازفریفتاری:فریبندگی
( صفت ) فریبنده .

(فِ یا فَ ) (ص فا. ) فریبنده .

= فریفتکار

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید