فریضه کردن. [ ف َ ض َ / ض ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) واجب کردن. واجب شمردن : امیر فریضه کرد بر خویشتن که پیش از بار خلوتی کردی چاشتگاه. ( تاریخ بیهقی ).
