فریشته فر. [ ف ِ ت َ / ت ِ ف َ ] ( ص مرکب ) کسی که دارای فر فرشتگان است. ( فرهنگ فارسی معین ) : نهفتگان را ناخسته زآن قبل بگذاشت که شغل داشت جز آن آن شه فریشته فر.
فرخی.
رجوع به فرشته فر شود.
فرهنگ فارسی
( صفت ) کسی که دارای فر فرشتگان است شه فریشته فر .