فریدون فرح اندوز ( زادهٔ ۹ اسفند ۱۳۲۵ ) صداپیشه و برنامه ساز تلویزیونیِ ایران است.
وی در ۹ اسفند سال ۱۳۲۵ خورشیدی در خیابان ناصرخسرو تهران زاده شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطهٔ خود را در تهران به پایان رساند و تحصیلات عالی خود را در رشتهٔ زیست شناسی در دانشگاه تهران تکمیل نمود. کار را از سال ۱۳۴۵ با شرکت در نمایش های رادیوییِ رادیو تهران آغاز کرد. در سال ۱۳۴۶ رسماً به استخدام تلویزیون ملی ایران درآمد و تا سال ۱۳۵۷ در این رسانه خدمت کرد. فرح اندوز سال ها مدیر و سردبیر بخش خبر شبکهٔ دوم تلویزیون ملی ایران بود و در کنار این سمت، به گویندگی و اجرای برنامه های دیگر تلویزیونی نیز می پرداخت. او در همین زمان با سفر به مراکز استان های مختلف، به افتتاح تلویزیون در این استان ها کمک می کرد. در سال ۱۳۵۴ برای گذراندن یک دورهٔ آموزشی شش ماهه در علوم ارتباطات و رادیو و تلویزیون در دانشگاه میشیگان، به آمریکا رفت. پس از بازگشت به ایران فعالیت حرفه ای خود را با ساختن صدها برنامهٔ تلویزیونی و مصاحبه با بسیاری از شخصیت های مطرح فرهنگی، ادبی، سیاسی و اجتماعی آن روزها ادامه داد.
... [مشاهده متن کامل]
فریدون فرح اندوز در زمستان سال ۱۳۵۷ پس از انقلاب ایران ( ۱۳۵۷ ) از ادامهٔ فعالیت در تلویزیون ملی ایران بازماند و تا پاییز ۱۳۵۸ در کنار تورج نگهبان و علیرضا میبدی، به تهیه و تولید مجلهٔ گویای «صدا» در ایران پرداخت. تعداد ۳ نسخه از این مجلهٔ صوتی که روی نوار کاست ضبط می شد منتشر شد و در اختیار خوانندگان قرار گرفت. این مجله، اولین مجلهٔ صوتی ایران محسوب می شود. گویندگی فیلم های مستند و آنونس فیلم های سینمایی از دیگر فعالیت های او در این زمان است. حضور صدای او در جایگاه راوی فیلم محمد رسول الله، آخرین حضور حرفه ای اش پیش از ترک ایران در یک کار رسانه ای است. منوچهر اسماعیلی در آیین تجلیل از گویندگان فیلم «محمد رسول الله» که روز پنجشنبه ششم شهریورماه سال هزار و سیصد و نود و سه در شصت ویکمین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران برگزار شد، گفت: «برای گفتار متن این فیلم با عظمت گوینده بسیار بود، ولی اینطور مقرر بود که یک چیز جدید و یک نوآوری اتفاق بیفتد. من به ذهنم آقای فریدون فرح اندوز رسید و وقتی به مدیر برنامهٔ آقای مرحوم محمدزاده گفتم این شخص را می خواهم، بلافاصله دست به کار شدند و از فرودگاه مهرآباد ایشان را به استودیو آوردند. » یکی از برترین و ماندگارترین گویندگی های او در مجموعهٔ مستند «دنیا در جنگ» در ۲۱ قسمت بود که قبل از انقلاب انجام شده بود.
وی در ۹ اسفند سال ۱۳۲۵ خورشیدی در خیابان ناصرخسرو تهران زاده شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطهٔ خود را در تهران به پایان رساند و تحصیلات عالی خود را در رشتهٔ زیست شناسی در دانشگاه تهران تکمیل نمود. کار را از سال ۱۳۴۵ با شرکت در نمایش های رادیوییِ رادیو تهران آغاز کرد. در سال ۱۳۴۶ رسماً به استخدام تلویزیون ملی ایران درآمد و تا سال ۱۳۵۷ در این رسانه خدمت کرد. فرح اندوز سال ها مدیر و سردبیر بخش خبر شبکهٔ دوم تلویزیون ملی ایران بود و در کنار این سمت، به گویندگی و اجرای برنامه های دیگر تلویزیونی نیز می پرداخت. او در همین زمان با سفر به مراکز استان های مختلف، به افتتاح تلویزیون در این استان ها کمک می کرد. در سال ۱۳۵۴ برای گذراندن یک دورهٔ آموزشی شش ماهه در علوم ارتباطات و رادیو و تلویزیون در دانشگاه میشیگان، به آمریکا رفت. پس از بازگشت به ایران فعالیت حرفه ای خود را با ساختن صدها برنامهٔ تلویزیونی و مصاحبه با بسیاری از شخصیت های مطرح فرهنگی، ادبی، سیاسی و اجتماعی آن روزها ادامه داد.
... [مشاهده متن کامل]
فریدون فرح اندوز در زمستان سال ۱۳۵۷ پس از انقلاب ایران ( ۱۳۵۷ ) از ادامهٔ فعالیت در تلویزیون ملی ایران بازماند و تا پاییز ۱۳۵۸ در کنار تورج نگهبان و علیرضا میبدی، به تهیه و تولید مجلهٔ گویای «صدا» در ایران پرداخت. تعداد ۳ نسخه از این مجلهٔ صوتی که روی نوار کاست ضبط می شد منتشر شد و در اختیار خوانندگان قرار گرفت. این مجله، اولین مجلهٔ صوتی ایران محسوب می شود. گویندگی فیلم های مستند و آنونس فیلم های سینمایی از دیگر فعالیت های او در این زمان است. حضور صدای او در جایگاه راوی فیلم محمد رسول الله، آخرین حضور حرفه ای اش پیش از ترک ایران در یک کار رسانه ای است. منوچهر اسماعیلی در آیین تجلیل از گویندگان فیلم «محمد رسول الله» که روز پنجشنبه ششم شهریورماه سال هزار و سیصد و نود و سه در شصت ویکمین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران برگزار شد، گفت: «برای گفتار متن این فیلم با عظمت گوینده بسیار بود، ولی اینطور مقرر بود که یک چیز جدید و یک نوآوری اتفاق بیفتد. من به ذهنم آقای فریدون فرح اندوز رسید و وقتی به مدیر برنامهٔ آقای مرحوم محمدزاده گفتم این شخص را می خواهم، بلافاصله دست به کار شدند و از فرودگاه مهرآباد ایشان را به استودیو آوردند. » یکی از برترین و ماندگارترین گویندگی های او در مجموعهٔ مستند «دنیا در جنگ» در ۲۱ قسمت بود که قبل از انقلاب انجام شده بود.
