فریدون ایزدستا ( زادهٔ ۱۳۱۹ در تهران ) سرهنگ خلبان نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی ایران و نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، خلبان جنگنده اف_۴ فانتوم و فرمانده پایگاه هوایی بوشهر بود. وی همچنین به عنوان فرمانده و استراتژیست در جنگ ایران و عراق خدمت کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
ایزدستا از طراحان عملیات اچ۳ در این جنگ بود که به همراه بهرام هوشیار رهبری اجرایی عملیات را بر عهده داشتند ( فرمانده مقیم در هواپیمای سوخت رسان فرماندهی ) . او در سال ۱۳۳۹ - ۴۰ به نیروی هوایی شاهنشاهی ایران پیوست و در سال ۱۳۶۲ - ۶۳ از نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران بازنشسته شد. وی در طول دوران خدمتش، ماموریت های متعددی را به عهده گرفت و هزاران ساعت با جنگنده های جت، به خصوص اف - ۸۶ سابر و اف - ۴ پرواز کرد. او به دلیل مشکلات جسمی و بیماری با بازنشستگی زود هنگام مواجه و از سال ۱۳۶۵ ساکن آمریکا شد.
پس از ورود به نیروی هوایی شاهنشاهی ایران و آموختن پرواز با جت ها در ایالات متحده، به ایران بازگشت و در پایگاه هوایی وحدتی در دزفول در جنوب غربی کشور خدمت کرد. در آنجا او در خلبانان جنگنده تاکتیکی ۲۰۲ تحت فرماندهی سروان ( بعدها سرتیپ ) امین منوچهر و با جنگنده جت اف - ۸۶ سابر پرواز کرد. او پس از آن به عنوان مربی در مدرسه جدید آموزش جنگنده ها در وحدتی مشغول به کار شد. او همچنین به عنوان خلبان و عضو تیم آکروجت تاج طلایی در نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی ایران به رهبری سرتیپ ( بعدها ارتشبد ) جهانبانی فعالیت کرد. تا سال ۱۳۴۸ به جنگنده پیشرفته جدید اف - ۴ فانتوم به عنوان خلبان و مربی و آموزش دهنده بسیاری از خلبانان ایرانی فانتوم ارتقا یافت. در دوران نیروی هوایی شاهنشاهی، او به مقام های متعددی رسید، از جمله فرمانده گروه و فرمانده بال در پایگاه جنگنده تاکتیکی در بوشهر در خلیج فارس. او همچنین چندین دوره آموزش پیشرفته را در ایالات متحده به پایان برد، از جمله مدرسه جنگنده های اسلحه در پایگاه هوایی نلیس ( معادل تاپ گان ) ، مدرسه افسران گروه ( SOS ) در پایگاه هوایی ماکسول ( دانشگاه هوایی USAF ) ، و تیراندازی شبانه و سوخت گیری هوایی در پایگاه هوایی لوک.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، او در میان بسیاری از افسران نیروی هوایی شاهنشاهی بود که از خدمت اخراج شدند، اما موفق به حمایت برای بازگردانی شد. او به درجه سرتیپ ارتقا یافت و به تهران منتقل شد. در این دوره، او فرمانده بال پایگاه جنگنده تاکتیکی 3 ( TFB ) در همدان شد و همچنین یک آکادمی خلبانی جدید تاسیس کرد تا آموزش خلبانان در ایران را به عهده بگیرد.
... [مشاهده متن کامل]
ایزدستا از طراحان عملیات اچ۳ در این جنگ بود که به همراه بهرام هوشیار رهبری اجرایی عملیات را بر عهده داشتند ( فرمانده مقیم در هواپیمای سوخت رسان فرماندهی ) . او در سال ۱۳۳۹ - ۴۰ به نیروی هوایی شاهنشاهی ایران پیوست و در سال ۱۳۶۲ - ۶۳ از نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران بازنشسته شد. وی در طول دوران خدمتش، ماموریت های متعددی را به عهده گرفت و هزاران ساعت با جنگنده های جت، به خصوص اف - ۸۶ سابر و اف - ۴ پرواز کرد. او به دلیل مشکلات جسمی و بیماری با بازنشستگی زود هنگام مواجه و از سال ۱۳۶۵ ساکن آمریکا شد.
پس از ورود به نیروی هوایی شاهنشاهی ایران و آموختن پرواز با جت ها در ایالات متحده، به ایران بازگشت و در پایگاه هوایی وحدتی در دزفول در جنوب غربی کشور خدمت کرد. در آنجا او در خلبانان جنگنده تاکتیکی ۲۰۲ تحت فرماندهی سروان ( بعدها سرتیپ ) امین منوچهر و با جنگنده جت اف - ۸۶ سابر پرواز کرد. او پس از آن به عنوان مربی در مدرسه جدید آموزش جنگنده ها در وحدتی مشغول به کار شد. او همچنین به عنوان خلبان و عضو تیم آکروجت تاج طلایی در نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی ایران به رهبری سرتیپ ( بعدها ارتشبد ) جهانبانی فعالیت کرد. تا سال ۱۳۴۸ به جنگنده پیشرفته جدید اف - ۴ فانتوم به عنوان خلبان و مربی و آموزش دهنده بسیاری از خلبانان ایرانی فانتوم ارتقا یافت. در دوران نیروی هوایی شاهنشاهی، او به مقام های متعددی رسید، از جمله فرمانده گروه و فرمانده بال در پایگاه جنگنده تاکتیکی در بوشهر در خلیج فارس. او همچنین چندین دوره آموزش پیشرفته را در ایالات متحده به پایان برد، از جمله مدرسه جنگنده های اسلحه در پایگاه هوایی نلیس ( معادل تاپ گان ) ، مدرسه افسران گروه ( SOS ) در پایگاه هوایی ماکسول ( دانشگاه هوایی USAF ) ، و تیراندازی شبانه و سوخت گیری هوایی در پایگاه هوایی لوک.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، او در میان بسیاری از افسران نیروی هوایی شاهنشاهی بود که از خدمت اخراج شدند، اما موفق به حمایت برای بازگردانی شد. او به درجه سرتیپ ارتقا یافت و به تهران منتقل شد. در این دوره، او فرمانده بال پایگاه جنگنده تاکتیکی 3 ( TFB ) در همدان شد و همچنین یک آکادمی خلبانی جدید تاسیس کرد تا آموزش خلبانان در ایران را به عهده بگیرد.
