فریدریش آوگوست فون هایک ( به آلمانی: Friedrich August von Hayek ) ( زادهٔ ۸ مهٔ ۱۸۹۹ در وین اتریش - مجارستان – درگذشتهٔ ۲۳ مارس ۱۹۹۲ در فرایبورگ ) اقتصاددان و فیلسوف سیاسی معاصر بود. او به خاطر دفاع از لیبرالیسم کلاسیک و بازار آزاد و مخالفت با سوسیالیسم شناخته می شود. وی به عنوان یکی از بزرگ ترین اقتصاددانان و فیلسوفان سیاسی سدهٔ بیستم شناخته می شود که در سال ۱۹۷۴ موفق به دریافت جایزهٔ نوبل اقتصاد شد.
... [مشاهده متن کامل]
هایک یکی از مهم ترین نمایندگان موج نو لیبرالیسم پس از جنگ جهانی دوم به شمار می رود. او در دههٔ ۱۹۳۰ یکی از رهبران اقتصاد مکتب اتریش بود.
هایک در اتریش به دنیا آمد. وی از طرف مادر با لودویگ ویتگنشتاین نسبت داشت. تحصیلات دانشگاهی خود را در حقوق و علوم سیاسی در اتریش به پایان رساند. در سال ۱۹۳۱ برای ارائه یک سری سخنرانی در مدرسه اقتصادی لندن دعوت شد؛ همین مسئله، زمینه ملاقات و آشنایی وی با کینز و نظریات وی دربارهٔ سیاست پولی و تورّم را موجب شد. این آشنایی، نزاع علمی این دو اقتصاددان پیرامون پول، تورّم و نقش سیاست های دولت در اقتصاد را موجب گشت. اگرچه او تا سال ۱۹۵۰ در مدرسه اقتصاد لندن ( LSE ) باقی ماند، اما به طور مداوم در دانشگاه های آمریکا حضور داشت. او در خلال سال های ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۷ استاد اقتصاد سیاسی در دانشگاه فرایبورگ بود و در زمان بازنشستگی اش به عنوان استاد افتخاری در دانشگاه سالزبورگ مشغول به فعالیت بود.
در ۱۹۵۰، مدرسه اقتصاد لندن را به قصد دانشگاه شیکاگو ترک گفت. وی پس از بازنشستگی مجدداً به اروپا بازگشت.
با اعطای جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۷۴ به هایک، توجه به مکتب اتریش به یک باره و به شکلی غیرمنتظره دوباره از سر گرفته شد. هر چند این اولین باری نبود که به اصطلاح، تجدید حیات اتریشی رخ می داد و کنفرانس ساوت رویالتون در اوائل همان سال بر پا شده بود، کشف دوباره هایک توسط اقتصاددانان، به هر حال رویدادی تأثیرگذار در تولد دوباره این مکتب بود. نوشته های هایک به نسل های جدید درس داده می شد و خود او نیز در کنفرانس های اولیه مؤسسه مطالعات انسانی در میانه دهه ۱۹۷۰ حضور پیدا می کرد. هایک تا ۸۹ سالگی به نوشتن ادامه داد و غرور کشنده را در ۱۹۸۸ به پایان رساند. او پس از ترک شیکاگو در ۱۹۶۱ به فرایبورگ آلمان رفت و در ۱۹۹۲ در همین شهر درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
هایک یکی از مهم ترین نمایندگان موج نو لیبرالیسم پس از جنگ جهانی دوم به شمار می رود. او در دههٔ ۱۹۳۰ یکی از رهبران اقتصاد مکتب اتریش بود.
هایک در اتریش به دنیا آمد. وی از طرف مادر با لودویگ ویتگنشتاین نسبت داشت. تحصیلات دانشگاهی خود را در حقوق و علوم سیاسی در اتریش به پایان رساند. در سال ۱۹۳۱ برای ارائه یک سری سخنرانی در مدرسه اقتصادی لندن دعوت شد؛ همین مسئله، زمینه ملاقات و آشنایی وی با کینز و نظریات وی دربارهٔ سیاست پولی و تورّم را موجب شد. این آشنایی، نزاع علمی این دو اقتصاددان پیرامون پول، تورّم و نقش سیاست های دولت در اقتصاد را موجب گشت. اگرچه او تا سال ۱۹۵۰ در مدرسه اقتصاد لندن ( LSE ) باقی ماند، اما به طور مداوم در دانشگاه های آمریکا حضور داشت. او در خلال سال های ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۷ استاد اقتصاد سیاسی در دانشگاه فرایبورگ بود و در زمان بازنشستگی اش به عنوان استاد افتخاری در دانشگاه سالزبورگ مشغول به فعالیت بود.
در ۱۹۵۰، مدرسه اقتصاد لندن را به قصد دانشگاه شیکاگو ترک گفت. وی پس از بازنشستگی مجدداً به اروپا بازگشت.
با اعطای جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۷۴ به هایک، توجه به مکتب اتریش به یک باره و به شکلی غیرمنتظره دوباره از سر گرفته شد. هر چند این اولین باری نبود که به اصطلاح، تجدید حیات اتریشی رخ می داد و کنفرانس ساوت رویالتون در اوائل همان سال بر پا شده بود، کشف دوباره هایک توسط اقتصاددانان، به هر حال رویدادی تأثیرگذار در تولد دوباره این مکتب بود. نوشته های هایک به نسل های جدید درس داده می شد و خود او نیز در کنفرانس های اولیه مؤسسه مطالعات انسانی در میانه دهه ۱۹۷۰ حضور پیدا می کرد. هایک تا ۸۹ سالگی به نوشتن ادامه داد و غرور کشنده را در ۱۹۸۸ به پایان رساند. او پس از ترک شیکاگو در ۱۹۶۱ به فرایبورگ آلمان رفت و در ۱۹۹۲ در همین شهر درگذشت.
