فریدریش دوم پادشاه پروس

فریدریش دوم معروف به فریدریش کبیر ( به آلمانی: Friedrich der Große ) ( ۲۴ ژانویه ۱۷۱۲ میلادی – ۱۷ اوت ۱۷۸۶ میلادی ) پادشاه پروس از سال ۱۷۴۰ میلادی تا هنگام مرگش در سال ۱۷۸۶ میلادی، بود. وی چهارمین فرزند از ده فرزند[ ۱] فریدریش ویلهلم یکم بود.
فریدریش که در سال ۱۷۱۲ زاده شده بود سه سال از خواهرش ویلهمینه کوچکتر بود. نه پدر از او دلخوش بود نه مادر، آنان می کوشیدند وی را برای فرماندهی و شاهی پرورش دهند. ولی فریدریش به شعر و موسیقی مهر می ورزید[ ۲]
فریدریش ویلهلم یکم به مربیان فرزندش چنین دستور داد:[ ۱]
خداترسی و خدادوستی را که شالوده و یگانه ستون نیک بختی است در دل فرزندانم جایگزین سازید. از ادیان نادرست یا از فرقه های ملحد مانند پیروان اریوس و سوکینوس یا از اندیشه هایی که می توانند ذهن جوان را تباه سازد در حضور او کلمه ای نرانید، ولی از زشتی آیین کاتولیک رومی و بی پایگی و بیهودگی آن را نیز به او بیاموزید،
زبان های فرانسوی و آلمانی را به شاهزاده بیاموزید . . اما نه زبان لاتین را . .
حساب، ریاضیات، فن توپخانه و علم اقتصاد را به حد کمال به وی بیاموزید . . به ویژه تاریخ را با گذشت زمان به او فنون سنگربندی، اردو زدن، و دیگر فنون جنگ را به او خواهید آموخت، تا شاهزاده از جوانی برای افسری و فرماندهی آماده شود. بگذارید او بداند که چیزی جز شمشیر نمی تواند شاهزاده ای را به افتخار برساند. [ ۳]
هر گاه پدر بیشتر زنده می ماند از مهارت فرزندان خود در سربازی و فرماندهی بر خود می بالید. ولی در آن سال های جوانی چنین می نمود که فرزند همه امیدهای پدر را باد می دهد. فرزند جوانی باهوش بود ولی هوشمندی خود را بروز نمی داد. زبان آلمانی را خوار می شمرد ولی به زبان و ادبیات، موسیقی، فرهنگ و هنر فرانسه مهر می ورزید. به زبان فرانسوی شعر می گفت و این انحراف را تا پایان عمر از خود دور نکرد. پدر سالخورده اش هرگاه که شاهزاده را با کتاب های فرانسوی می دید، به خشم می آمد، و هنگامی که او را سرگرم فلوت زدن می یافت خشم او فزونی می گرفت، یوهان کوانتس، فلوت زن دربار ساکس به درخواست مادر به برلین آمد تا در نهان به فرزند او نواختن فلوت را بیاموزد. یک بار کوانتس با شنیدن صدای نزدیک شدن شاه در اتاقی خلوت پنهان شد و فریدریش نیز به سرعت ردای فرانسوی را از تن کند و پوشاک نظامی پوشید.