فریتیوف نانسن ( نروژی: Fridtjof Nansen؛ ۱۰ اکتبر ۱۸۶۱–۱۳ مه ۱۹۳۰ ) سیاح، دیپلمات سیاسی و دانشمند نروژی و برنده جایزه صلح نوبل سال ۱۹۲۲ بود. او اکتشافات بسیار با اهمیتی در نواحی گروئِنلند انجام داده است. همچنین او مدت ها رئیس موزه تاریخ طبیعی شهر برگن نروژ بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
فریتیوف نانسن در تاریخ ۱۰ اکتبر ۱۸۶۱ در نزدیکی شهر کریستینیا ( حالا اسلو ) نروژ چشم به جهان گشود. او در سال ۱۸۸۲ به سمت رئیس موزه تاریخ طبیعی شهر برگن برگزیده شد. از سال ۱۸۸۸ مسافرت های بسیاری در ناحیه گرین لند انجام داد. همسر او اوا نانسن نام داشت که در سال ۱۹۰۷ فوت کرد، حاصل این ازدواج پسری به نام اود نانسن بود که در زمان خود معماری بزرگ و توانا بود. نانسن در ۱۳ مه ۱۹۳۰ در لیساکر، بیرون از شهر اسلو درگذشت.
فریتیوف نانسن پس از انتصاب به سمت ریاست موزه تاریخ طبیعی شهر برگن در سال ۱۸۸۲، در سال ۱۸۸۸ اولین مسافرت خود را به اراضی یخ زده گرین لند آغاز نمود. پنج سال بعد سفری به قصد دست یافتن به طرف دیگر قطب شمال نمود و به وسیله کشتی اش فرام ( Fram ) ، توانست جزایر سیبری جدید را که در حقیقت قطعه یخ های غول پیکری بودند، کشف نماید. او زمستان سال ۱۸۹۵ را در فرانتس جوزف لندسر به سر برد و سپس در حالی که که کشتی اش را از دست داده بود، با کشتی دیگری به بندر وردو ( Vardo ) در نروژ بازگشت. در ۱۹۰۰ به اقیانوس اطلس شمالی سفر کرد؛ بعد به سمت رئیس مجمع بین المللی مطالعات دریایی برگزیده شد. نانسن در سال ۱۹۰۵ شرکت مؤثری در جدایی نروژ از سوئد نمود و به عنوان اولین سفیر نروژ به انگلستان رفت. در ۱۹۰۸ استاد نقشه برداری از اقیانوس ها در انجمن سلطنتی فردریک شد و سفرهای دیگری برای نقشه برداری از اقیانوس اطلس شمالی نمود.
اعمال صلح جویانه او در طول جنگ جهانی اول و اقدامات مؤثر او در راه ترمیم خرابی های جنگ سبب شد که در ۱۹۲۲ جایزه صلح نوبل به او تعلق گیرد.
از او کتاب های بسیاری به جا مانده است که از آن ها می توان به: آنسوی گرین لند، زندگی اسکیمو، شمالی ترین نقطه، در شب و یخ، سفرهای اکتشافی نروژی ها به قطب شمال، نروژ و اتحادش با سوئد از میان سیبری، روسیه و صلح، ارمنستان و خاور نزدیک را نام برد.
... [مشاهده متن کامل]
فریتیوف نانسن در تاریخ ۱۰ اکتبر ۱۸۶۱ در نزدیکی شهر کریستینیا ( حالا اسلو ) نروژ چشم به جهان گشود. او در سال ۱۸۸۲ به سمت رئیس موزه تاریخ طبیعی شهر برگن برگزیده شد. از سال ۱۸۸۸ مسافرت های بسیاری در ناحیه گرین لند انجام داد. همسر او اوا نانسن نام داشت که در سال ۱۹۰۷ فوت کرد، حاصل این ازدواج پسری به نام اود نانسن بود که در زمان خود معماری بزرگ و توانا بود. نانسن در ۱۳ مه ۱۹۳۰ در لیساکر، بیرون از شهر اسلو درگذشت.
فریتیوف نانسن پس از انتصاب به سمت ریاست موزه تاریخ طبیعی شهر برگن در سال ۱۸۸۲، در سال ۱۸۸۸ اولین مسافرت خود را به اراضی یخ زده گرین لند آغاز نمود. پنج سال بعد سفری به قصد دست یافتن به طرف دیگر قطب شمال نمود و به وسیله کشتی اش فرام ( Fram ) ، توانست جزایر سیبری جدید را که در حقیقت قطعه یخ های غول پیکری بودند، کشف نماید. او زمستان سال ۱۸۹۵ را در فرانتس جوزف لندسر به سر برد و سپس در حالی که که کشتی اش را از دست داده بود، با کشتی دیگری به بندر وردو ( Vardo ) در نروژ بازگشت. در ۱۹۰۰ به اقیانوس اطلس شمالی سفر کرد؛ بعد به سمت رئیس مجمع بین المللی مطالعات دریایی برگزیده شد. نانسن در سال ۱۹۰۵ شرکت مؤثری در جدایی نروژ از سوئد نمود و به عنوان اولین سفیر نروژ به انگلستان رفت. در ۱۹۰۸ استاد نقشه برداری از اقیانوس ها در انجمن سلطنتی فردریک شد و سفرهای دیگری برای نقشه برداری از اقیانوس اطلس شمالی نمود.
اعمال صلح جویانه او در طول جنگ جهانی اول و اقدامات مؤثر او در راه ترمیم خرابی های جنگ سبب شد که در ۱۹۲۲ جایزه صلح نوبل به او تعلق گیرد.
از او کتاب های بسیاری به جا مانده است که از آن ها می توان به: آنسوی گرین لند، زندگی اسکیمو، شمالی ترین نقطه، در شب و یخ، سفرهای اکتشافی نروژی ها به قطب شمال، نروژ و اتحادش با سوئد از میان سیبری، روسیه و صلح، ارمنستان و خاور نزدیک را نام برد.
