تو با این فریبنده مرد دلیر
ز دریا گذشتی بکردار شیر.
فردوسی.
تژاو فریبنده گفت ای دلیردرفش مرا کس نیارد بزیر.
فردوسی.
چنین است کار روزگار و دنیای فریبنده که حالها بر یکسان نگذارد. ( تاریخ بیهقی ). تعجب بماندم از حال این دنیا که فریبنده است. ( تاریخ بیهقی ). در این دنیای فریبنده مردم خوار چندانی بمانم که کارنامه این خاندان بزرگ برانم. ( تاریخ بیهقی ).فریبنده گیتی شکارت نگیرد
جز آنگه که گویی گرفتم شکارش.
ناصرخسرو.
بدین دهر فریبنده چرا غره شدی خیره ندانستنی که بسیار است او را مکر و دستانها.
ناصرخسرو.
دیو است جهان ، صعب فریبنده مر او راهشیار خردمند بخسته ست همانا.
ناصرخسرو.
حرص فریبنده را بر عقل رهنمای استیلا ندهد. ( کلیله و دمنه ).گرچه فروزنده و زیبنده است
خاک بر او کن که فریبنده است.
نظامی.
سروش درفشان چو تابنده هورز وسواس دیو فریبنده دور.
نظامی.
ز هرچ آن نیابی شکیبنده باش به امید خود را فریبنده باش.
نظامی.
|| دلربا. دلفریب : شه شهریاران تهی کرده جای
فریبنده را گفت نزد من آی.
دقیقی.
چو سودابه او را فریبنده گشت تو گویی که زهر گزاینده است.
فردوسی.