فریبناک

لغت نامه دهخدا

فریبناک. [ ف ِ / ف َ ] ( ص مرکب ) فریبنده. فریب کار. فریب آمیز :
آدمی کو فریبناک بود
هم ز دیوان این مغاک بود.
نظامی.
مکروه طلعتی است جهان فریبناک
هر بامداد کرده بخوبی تجملی.
سعدی.

فرهنگ عمید

فریبنده، فریب دهنده: آدمی کاو فریبناک بُوَد / هم ز دیوان این مغاک بُوَد (نظامی۴: ۶۷۸ ).

پیشنهاد کاربران