فریبا هشترودی ( فرانسوی: Fariba Hachtroudi ؛ زادهٔ ۱۹۵۱ میلادی ) روزنامه نگار و نویسنده اهل ایران است.
او دختر محسن هشترودی ( ریاضی دان ) و رباب هشترودی ( استاد ادبیات فارسی و علوم انسانی ) است. آیت الله شیخ اسماعیل هشترودی ( از روحانیان سرشناس دوران انقلاب مشروطیت ) نیز پدربزرگش بود.
... [مشاهده متن کامل]
وی در سال ۱۹۶۳ میلادی به فرانسه رفت در رشتهٔ باستان شناسی تحصیل کرد و مدرک دکترای خود را در سال ۱۹۷۸ میلادی دریافت داشت.
فریبا هشترودی در سال های آغازین حرفهٔ روزنامه نگاری خود دربارهٔ جنگ ایران و عراق، مقالات و گزارش های خبری می نوشت. او همچنین پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، مطالب جدل آمیز علیه سید روح الله خمینی و مقامات مذهبی ایرانی می نگاشت.
فریبا هشترودی مابین سال های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ میلادی، ساکن سری لانکا بود و در «دانشگاه کولومبو» تدریس می کرد. در سال ۱۹۸۵، به طور مخفیانه از مرز بلوچستان وارد ایران شد تا به تحقیق دربارهٔ اثرات انقلاب و جنگ ایران و عراق بر روی زندگی ایرانیان بپردازد. کتاب نخست او «تبعیدی» به تجربیات او در این مورد می پردازد.
از سال ۱۹۹۵ میلادی، فریبا هشترودی به هدایت و ادارهٔ «سازمان فرهنگی - بشری محسن هشترودی» ( MoHa ) مشغول بوده است که «جایزهٔ ادبی گیتانجالی» را اهدا می کند.
نخستین رمان فریبا هشترودی به نام «ایران، کرانه های خون» برندهٔ «جایزهٔ حقوق بشر جمهوری فرانسه» در سال ۲۰۰۱ شد.
• تبعیدی ( ۱۹۹۱ )
• زنان ایرانی ( ۲۰۰۴ )
• در بازگشتم از ایران ( ۲۰۰۸ )
• خمینی اکسپرس ( ۲۰۰۹ )
• علی خامنه ای یا اشک های خدا ( ۲۰۱۱ )
• ایران، کرانه های خون ( ۲۰۰۰ )
• من با جانی در نوتردام - دو - سیون ازدواج کردم ( ۲۰۰۶ )
• سرهنگ و طعمه ۴۵۵ ( ۲۰۱۴ )
• پرتگاه
او دختر محسن هشترودی ( ریاضی دان ) و رباب هشترودی ( استاد ادبیات فارسی و علوم انسانی ) است. آیت الله شیخ اسماعیل هشترودی ( از روحانیان سرشناس دوران انقلاب مشروطیت ) نیز پدربزرگش بود.
... [مشاهده متن کامل]
وی در سال ۱۹۶۳ میلادی به فرانسه رفت در رشتهٔ باستان شناسی تحصیل کرد و مدرک دکترای خود را در سال ۱۹۷۸ میلادی دریافت داشت.
فریبا هشترودی در سال های آغازین حرفهٔ روزنامه نگاری خود دربارهٔ جنگ ایران و عراق، مقالات و گزارش های خبری می نوشت. او همچنین پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، مطالب جدل آمیز علیه سید روح الله خمینی و مقامات مذهبی ایرانی می نگاشت.
فریبا هشترودی مابین سال های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ میلادی، ساکن سری لانکا بود و در «دانشگاه کولومبو» تدریس می کرد. در سال ۱۹۸۵، به طور مخفیانه از مرز بلوچستان وارد ایران شد تا به تحقیق دربارهٔ اثرات انقلاب و جنگ ایران و عراق بر روی زندگی ایرانیان بپردازد. کتاب نخست او «تبعیدی» به تجربیات او در این مورد می پردازد.
از سال ۱۹۹۵ میلادی، فریبا هشترودی به هدایت و ادارهٔ «سازمان فرهنگی - بشری محسن هشترودی» ( MoHa ) مشغول بوده است که «جایزهٔ ادبی گیتانجالی» را اهدا می کند.
نخستین رمان فریبا هشترودی به نام «ایران، کرانه های خون» برندهٔ «جایزهٔ حقوق بشر جمهوری فرانسه» در سال ۲۰۰۱ شد.
• تبعیدی ( ۱۹۹۱ )
• زنان ایرانی ( ۲۰۰۴ )
• در بازگشتم از ایران ( ۲۰۰۸ )
• خمینی اکسپرس ( ۲۰۰۹ )
• علی خامنه ای یا اشک های خدا ( ۲۰۱۱ )
• ایران، کرانه های خون ( ۲۰۰۰ )
• من با جانی در نوتردام - دو - سیون ازدواج کردم ( ۲۰۰۶ )
• سرهنگ و طعمه ۴۵۵ ( ۲۰۱۴ )
• پرتگاه
