فریاد برداشتن

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بانگ کردن آواز بلند بر آوردن : خطیبی کریه الصورت مر خویشتن را خوش آواز پنداشتی و فریاد بیهده برداشتی .

( ~ . بَ تَ ) (مص ل . ) بانگ کردن ، آواز بلند کردن .

( مصدر ) نهیب زدن به ( بر ) کسی . فریاد کشیدن بسوی او .