فریابی. [ ف َرْ ] ( ص نسبی ) فاریابی. ( از سمعانی ). رجوع به فاریابی شود.فریابی. [ ف َرْ ] ( اِخ ) وراقی بودکه در نیمه اول قرن چهارم هجری میزیسته و کتابت قرآن نیز میکرده است. ( یادداشت مؤلف از ابن الندیم ).
