فرگشت آب بازسانان. آب بازسانان بزرگ ترین گروه از پستانداران دریایی هستند که شامل نهنگ ها، دلفین ها، و گرازماهی ها می شوند. این گروه از پستانداران نزدیک به هشتاد و هشت عضو دارد و اعضای آن در بیشتر آب های آزاد جهان و چند رودخانه بزرگ حضور دارند.
گاودریاییان و آب بازسانان قدیمی ترین و نخستین جانوران شناخته شده در میان دیگر پستانداران دریایی هستند. نیاکان این هر دو گروه در ۵۴–۵۳ میلیون سال پیش در دوره ائوسن پا به درون آب گذاشتند تا از جانوران و گیاهان درون آن تغذیه کنند و این آغاز فرگشت ( تکامل ) [ پانویس ۱] آن ها در دریاها بود. نیاکان اعضای راسته گاودریاییان گیاه خوار بودند و دو گروه عمده باقی مانده از این راسته – گاوهای دریایی و داگونگ – از گیاهان دریایی نزدیک به سطح آب تغذیه می کنند. نیاکان گوشت خوار آب بازسانان را اما جفت سمانی تشکیل دادند که ظاهری همچون گرگ های امروزی داشتند و برای خوردن ماهی و سخت پوستان به درون آب های شیرین رفتند.
نخستین آب بازسانان نزدیک به ۵۰ میلیون سال پیش در کناره های اقیانوس باستانی تتیس در جایی که امروزه هند و پاکستان قرار دارند پدیدار شدند. با گذشت نزدیک به ۲ میلیون سال، آن ها توانایی زندگی در هر دو محیط خشکی و آبی را داشتند. نزدیک به ۵ میلیون سال بعد و در ۴۵ م. س. پ. آب بازسانان آغازین، به طور کامل با زندگی در آب خو گرفته بودند و فرزندان خود را در آن به دنیا آورده و شیر می دادند. تا ۳۵ م. س. پ. این جانوران پاهای عقبی خود را از دست داده بودند و برای تغذیه و مکان یابی از پژواک بهره می گرفتند. نیاز خو گرفتن بیشتر این گروه با حرکت در آب و روش های شکار در آن باعث تغییرات بسیار در ساختار بدنی آن ها شد. این ها شامل صاف شدن کامل ستون مهره ها، از دست دادن پاهای عقبی به شکل کامل و به دست آوردن دم باله به عنوان وسیله پیش رانشی، چرخش حفره بینی به سوی بالای سر و پدید آمدن سوراخ تنفسی، و بسیاری دیگر دگرگونی های ریختی می شوند.
از لحاظ تاریخی، در گذشته تصور بر این بود که آب بازسانان انواعی از ماهی هستند. اگرچه ارسطو به این اشاره کرده بود که نهنگ ها برای تنفس به سطح آب می آیند، این باور حتی تا هنگام لینه و در چاپ نخست سیستما ناتوره نیز وجود داشت. [ ۲] فلاور ( ۱۸۸۳ ) نخستین کسی بود که پیشنهاد داد آن ها در واقع گونه ای پستاندار هستند که رابطه نزدیکی با جفت سم سانان دارند. این ایده بعدها از روی شواهد دندانی و جمجمه ای توسط دانشمندانی چون ون والن ( ۱۹۶۶ ) و زالای ( ۱۹۶۹ ) پشتیبانی شد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگاودریاییان و آب بازسانان قدیمی ترین و نخستین جانوران شناخته شده در میان دیگر پستانداران دریایی هستند. نیاکان این هر دو گروه در ۵۴–۵۳ میلیون سال پیش در دوره ائوسن پا به درون آب گذاشتند تا از جانوران و گیاهان درون آن تغذیه کنند و این آغاز فرگشت ( تکامل ) [ پانویس ۱] آن ها در دریاها بود. نیاکان اعضای راسته گاودریاییان گیاه خوار بودند و دو گروه عمده باقی مانده از این راسته – گاوهای دریایی و داگونگ – از گیاهان دریایی نزدیک به سطح آب تغذیه می کنند. نیاکان گوشت خوار آب بازسانان را اما جفت سمانی تشکیل دادند که ظاهری همچون گرگ های امروزی داشتند و برای خوردن ماهی و سخت پوستان به درون آب های شیرین رفتند.
نخستین آب بازسانان نزدیک به ۵۰ میلیون سال پیش در کناره های اقیانوس باستانی تتیس در جایی که امروزه هند و پاکستان قرار دارند پدیدار شدند. با گذشت نزدیک به ۲ میلیون سال، آن ها توانایی زندگی در هر دو محیط خشکی و آبی را داشتند. نزدیک به ۵ میلیون سال بعد و در ۴۵ م. س. پ. آب بازسانان آغازین، به طور کامل با زندگی در آب خو گرفته بودند و فرزندان خود را در آن به دنیا آورده و شیر می دادند. تا ۳۵ م. س. پ. این جانوران پاهای عقبی خود را از دست داده بودند و برای تغذیه و مکان یابی از پژواک بهره می گرفتند. نیاز خو گرفتن بیشتر این گروه با حرکت در آب و روش های شکار در آن باعث تغییرات بسیار در ساختار بدنی آن ها شد. این ها شامل صاف شدن کامل ستون مهره ها، از دست دادن پاهای عقبی به شکل کامل و به دست آوردن دم باله به عنوان وسیله پیش رانشی، چرخش حفره بینی به سوی بالای سر و پدید آمدن سوراخ تنفسی، و بسیاری دیگر دگرگونی های ریختی می شوند.
از لحاظ تاریخی، در گذشته تصور بر این بود که آب بازسانان انواعی از ماهی هستند. اگرچه ارسطو به این اشاره کرده بود که نهنگ ها برای تنفس به سطح آب می آیند، این باور حتی تا هنگام لینه و در چاپ نخست سیستما ناتوره نیز وجود داشت. [ ۲] فلاور ( ۱۸۸۳ ) نخستین کسی بود که پیشنهاد داد آن ها در واقع گونه ای پستاندار هستند که رابطه نزدیکی با جفت سم سانان دارند. این ایده بعدها از روی شواهد دندانی و جمجمه ای توسط دانشمندانی چون ون والن ( ۱۹۶۶ ) و زالای ( ۱۹۶۹ ) پشتیبانی شد. [ ۳]
wiki: فرگشت آب بازسانان