فرکندیدن. [ ف َ ک َ دی دَ ] ( مص ) راه بردن. کسی که راه به جایی به سختی برد و به جایی که هرگز ندیده باشد برسد گویند نیک بفرکندید به استعارت. ( اسدی ) ( یادداشت به خط مؤلف ).
