فرچه

/ferCe/
معنی انگلیسی:
brush, shaving-brush

لغت نامه دهخدا

فرچه. [ ف ِ چ ِ ] ( اِ ) آلتی از موی اسب و مانند آن که چون جاروبی خرد باشد و گاه ِ تراشیدن ریش با آن صابون به ریش مالند، سهولت تراشیدن را. ( یادداشت به خط مؤلف ). مأخوذ از زبان ایتالیایی است. ( فرهنگ بزرگ فارسی -انگلیسی حییم ).

فرهنگ فارسی

قلم موبرای مالیدن کف صابون بصورت هنگام تراشیدن ریش
( اسم ) آلتی مرکب از دسته ای چوبین که بر روی آن تعدادی موی ( جانوران ) چسبانیده اند و بدان کف صابون را به صورت مالند تا بهتر تراشیده شود .

فرهنگ معین

(فِ چ ) (اِ. ) = فرشه : وسیله ای ساخته شده از یک دسته الیاف طبیعی یا مصنوعی که بر روی دسته ای کوچک و عمودی بسته شده برای مالیدن چیزی بر یک سطح یا غیر آن مثل : قلم مو، فرچة ریش تراشی ، فرچه برای واکس زدن .

فرهنگ عمید

۱. وسیله ای مانند برس برای مالیدن کف صابون به صورت هنگام تراشیدن ریش.
۲. ابزاری شامل یک دسته الیاف بر روی دسته ای کوچک برای مالیدن چیزی بر یک سطح.

پیشنهاد کاربران

در عربی میگن فرشاة! معرب فرچه است گمونم.
وسیله ای برای رنگ کردن دیوار
فرچه واژه ای ایتالیایی است که از واژه یونانی �ورتسا� گرفته شده و آنهم از واژه لاتین �بروسوس� گرفته شده .
بنابرین سه واژه فرچه ( ایتالیایی ) و بورس ( فرانسوی ) و براش ( انگلیسی ) هم ریشه هستند .
کُردی جنوبی: فِلچَه felča
فرچه/پرزه هرچه از پرز داشته باشه پرز کاکل هم هست
از هر زبانی که امد در پارسی هم برش و پرز و پرچ بوده
چیزی را فرچِهیدن.