فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
تغییر از جمهوری شورایی به کشورهای مشترک المنافع که در فرهنگ عامه از آن با نام فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی نام می برند، تغییرات عظیم سیاسی و تاریخی بود که در آخرین دهه سده بیستم اتفاق افتاد و از پیامدهای مهم آن، پایان جنگ سرد و آغاز یک سلسله جنگ های خونین در اروپای شرقی مخصوصاً بالکان و جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی، جنگ های داخلی مانند جنگ اول چچن، آسیای مرکزی مانند جنگ داخلی تاجیکستان، قدرت گرفتن بنیادگرایی اسلامی در افغانستان و پیدایش طالبان بود.
... [مشاهده متن کامل]
از مهم ترین علل سلب حاکمیت حزب کمونیست بر اتحاد جماهیر شوروی می توان به علاقه حاکمان جدید حزب به بازار آزاد و افزایش حس ملی گرایی در جمهوری های مختلف مخصوصاً روسیه ( به رهبری بوریس یلتسین ) و قزاقستان نام برد.
در پایان جنگ جهانی اول، امپراتوری عثمانی، امپراتوری آلمان و امپراتوری روسیه از هم فروپاشیدند و اروپای شرقی و نواحی اروپا - آسیا را با درگیری بین الملل رقیب ( با مطالبات رقابتی خود ) به حال خود رها نمودند. پس از این رخدادها، این تنها امپراتوری روسیه بود که مجدداً تحت رهبری بلشویک ها بازسازی شد. ژوزف استالین از طریق صنعتی سازی و حمله به آلمان در جریان جنگ جهانی دوم، این کشور را به یک ابرقدرت رقیب برای ایالات متحده تبدیل نمود. درحالی که روسیه به عنوان یک ابرقدرت حفظ می شد، توسط حزب کمونیست اتحاد شوروی بیشتر از خاندان تزاری به صورت یکپارچه باقی می ماند.
اقتصاد حاکم تدریجاً ثابت کرد که کمتر می تواند، بر فناوری های آتی صنعتی و نیازهای طبقۀ میانی جدید صنعتی و دیوان سالاری خوب جاافتادۀ حاصل از آموزش آن فائق آید. برنامه بازسازی پرسترویکا گورباچف، حاکی از واسازی اقتصادی بود و سیاست ( باز ) گلاسنوست وی به طور سطحی اجازه می داد نوعی بیگانگی نژادی و ملی پدید آید. زمانی که گورباچف درصدد اصلاحات در حزب برآمد. او پیوندهای میان کشور و اتحاد شوروی را سست نمود.
در دهه ۱۹۸۰، دو رویداد ۱ ) استهلاک فزاینده و علنی ساختارهای اقتصادی و سیاسی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و ۲ ) تلاش ها برای ترمیم و انجام اصلاحات برای بازگرداندن این فرایند در شوروی پدید آمدند. پس از جایگزینی سریع یوری آندروپوف و کنستانتین چرنینکو ( شخصیت های انتقالی با تفکر و شیوه حکومت مشابه لئونید برژنف ) میخائیل گورباچف که نسبتاً جوان و پرانرژی بود؛ تغییرات چشمگیری را در اقتصاد و رهبری حزب کمونیست اتحاد شوروی انجام داد. برنامه گلاسنوست وی، دستیابی عمومی به اطلاعات را پس از دهه ها فشار دولتی آزاد نمود. اما گورباچف تا سال ۱۹۹۱ نتوانست بحران سازمان یافته را در نظام شوروی مورد مدیریت کند. در این زمان، کودتای ۱۹۹۱ شوروی که توسط مأموران داخلی حکومت ضعف موقعیت سیاسی میخائیل گورباچف را نشان داد، پایان نظام اتحاد شوروی قابل مشاهده بود.
... [مشاهده متن کامل]
از مهم ترین علل سلب حاکمیت حزب کمونیست بر اتحاد جماهیر شوروی می توان به علاقه حاکمان جدید حزب به بازار آزاد و افزایش حس ملی گرایی در جمهوری های مختلف مخصوصاً روسیه ( به رهبری بوریس یلتسین ) و قزاقستان نام برد.
در پایان جنگ جهانی اول، امپراتوری عثمانی، امپراتوری آلمان و امپراتوری روسیه از هم فروپاشیدند و اروپای شرقی و نواحی اروپا - آسیا را با درگیری بین الملل رقیب ( با مطالبات رقابتی خود ) به حال خود رها نمودند. پس از این رخدادها، این تنها امپراتوری روسیه بود که مجدداً تحت رهبری بلشویک ها بازسازی شد. ژوزف استالین از طریق صنعتی سازی و حمله به آلمان در جریان جنگ جهانی دوم، این کشور را به یک ابرقدرت رقیب برای ایالات متحده تبدیل نمود. درحالی که روسیه به عنوان یک ابرقدرت حفظ می شد، توسط حزب کمونیست اتحاد شوروی بیشتر از خاندان تزاری به صورت یکپارچه باقی می ماند.
اقتصاد حاکم تدریجاً ثابت کرد که کمتر می تواند، بر فناوری های آتی صنعتی و نیازهای طبقۀ میانی جدید صنعتی و دیوان سالاری خوب جاافتادۀ حاصل از آموزش آن فائق آید. برنامه بازسازی پرسترویکا گورباچف، حاکی از واسازی اقتصادی بود و سیاست ( باز ) گلاسنوست وی به طور سطحی اجازه می داد نوعی بیگانگی نژادی و ملی پدید آید. زمانی که گورباچف درصدد اصلاحات در حزب برآمد. او پیوندهای میان کشور و اتحاد شوروی را سست نمود.
در دهه ۱۹۸۰، دو رویداد ۱ ) استهلاک فزاینده و علنی ساختارهای اقتصادی و سیاسی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و ۲ ) تلاش ها برای ترمیم و انجام اصلاحات برای بازگرداندن این فرایند در شوروی پدید آمدند. پس از جایگزینی سریع یوری آندروپوف و کنستانتین چرنینکو ( شخصیت های انتقالی با تفکر و شیوه حکومت مشابه لئونید برژنف ) میخائیل گورباچف که نسبتاً جوان و پرانرژی بود؛ تغییرات چشمگیری را در اقتصاد و رهبری حزب کمونیست اتحاد شوروی انجام داد. برنامه گلاسنوست وی، دستیابی عمومی به اطلاعات را پس از دهه ها فشار دولتی آزاد نمود. اما گورباچف تا سال ۱۹۹۱ نتوانست بحران سازمان یافته را در نظام شوروی مورد مدیریت کند. در این زمان، کودتای ۱۹۹۱ شوروی که توسط مأموران داخلی حکومت ضعف موقعیت سیاسی میخائیل گورباچف را نشان داد، پایان نظام اتحاد شوروی قابل مشاهده بود.
