فروم اریک

دانشنامه آزاد فارسی

فِروم، اِریک (۱۹۰۰ـ۱۹۸۰)(Fromm, Erich)
فِروم، اِریک
فِروم، اِریک
روان کاو آلمانی. در ۱۹۳۳ از دست نازی ها به ایالت متحد امریکا گریخت. معتقد بود که نوع بشر با تجربۀ جدایی از طبیعت و دیگر موجودات، به آزادی برای تصمیم گیری دربارۀ زندگی خود دست می یابد. این تجربه هم به زندگی آنان معنا می دهد و هم اضطراب ایجاد می کند. فروم از روان کاوی و نیز از کارل مارکس و اگزیستانسیالیسم تأثیر پذیرفت. او بر نقش فرهنگ در شکل گیری شخصیت تأکید می ورزید، دیدگاهی که او را از روان کاوان سنتی متمایز کرد. با توصیف شخصیت قدرت طلب، شخصی مطیع و سرسپرده که خواهان پذیرش اقتدار است، در پی توضیح موفقیت نازیسم برآمد. فروم در فرانکفورت به دنیا آمد. تحصیلاتش را در رشته های جامعه شناسی در دانشگاه های هایدلبرگ و مونیخ و سپس در انستیتوی روان کاوی برلین به پایان رساند و در آلمان، مکزیک و امریکا، ازجمله کالج بنینگتون و دانشگاه های میشیگان و نیویورک، تدریس کرد. ازجمله آثار مهم اوست: گریز از آزادی (۱۹۴۱)؛ روان کاوی و دین (۱۹۵۰)؛ جامعۀ سالم (۱۹۵۵)؛ هنر عشق ورزیدن (۱۹۵۶)؛ داشتن یا بودن (۱۹۷۶)؛ انسان برای خویشتن؛ زبان از یادرفته؛ به نام زندگی؛ رسالت زیگموند فروید؛ برداشت مارکس از انسان؛ انقلاب امید؛ بحران روان کاوی. اغلب کتاب های او به فارسی ترجمه شده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس