فروغی، ابوالحسن (تهران ۱۲۶۳ ـ ۱۳۳۸ش)
فیلسوف و ادیب معاصر، پسر محمدحسین فروغی و برادر محمدعلی فروغی. زبان و ادبیات فارسی و عربی را نزد پدر و زبان فرانسه را نزد برادرش فراگرفت. در مدرسۀ سیاسی و دارالفنون تدریس می کرد و از بدو تأسیس دارالمعلمین (۱۲۹۷ش) مدیر آن جا بود. در ۱۲۹۸، اولین کتابش سرمایۀ سعادت یا علم و آزادی، را منتشر کرد. مجلۀ اصول تعلیم و ماهنامۀ فروغ تربیت را تأسیس کرد. در ۱۳۰۶ برای تکمیل مطالعات فلسفی و علمی خود عازم اروپا شد و پس از بازگشت در ۱۳۰۸ به دعوت دولت شوروی در جشن صدمین سال تولد تولستوی شرکت کرد. فروغی چند سال عهده دار نمایندگی ایران در جامعۀ ملل و وزیرمختار ایران در سوئیس بود. او علاوه بر تسلط بر ادبیات فارسی و عربی، به زبان فرانسه نیز مسلط بود و به این زبان کتاب نوشته است. ظاهراً او اولین کسی است که نمایشنامۀ منظوم (شیدوش و ناهید) را در ایران سروده است. دیگر آثار او عبارت اند از: اوراق مشوش، مجموعۀ اشعار؛ و تمدن و ترکیب، و فلسفۀ دیناموسنتتیک به زبان فرانسه.
فیلسوف و ادیب معاصر، پسر محمدحسین فروغی و برادر محمدعلی فروغی. زبان و ادبیات فارسی و عربی را نزد پدر و زبان فرانسه را نزد برادرش فراگرفت. در مدرسۀ سیاسی و دارالفنون تدریس می کرد و از بدو تأسیس دارالمعلمین (۱۲۹۷ش) مدیر آن جا بود. در ۱۲۹۸، اولین کتابش سرمایۀ سعادت یا علم و آزادی، را منتشر کرد. مجلۀ اصول تعلیم و ماهنامۀ فروغ تربیت را تأسیس کرد. در ۱۳۰۶ برای تکمیل مطالعات فلسفی و علمی خود عازم اروپا شد و پس از بازگشت در ۱۳۰۸ به دعوت دولت شوروی در جشن صدمین سال تولد تولستوی شرکت کرد. فروغی چند سال عهده دار نمایندگی ایران در جامعۀ ملل و وزیرمختار ایران در سوئیس بود. او علاوه بر تسلط بر ادبیات فارسی و عربی، به زبان فرانسه نیز مسلط بود و به این زبان کتاب نوشته است. ظاهراً او اولین کسی است که نمایشنامۀ منظوم (شیدوش و ناهید) را در ایران سروده است. دیگر آثار او عبارت اند از: اوراق مشوش، مجموعۀ اشعار؛ و تمدن و ترکیب، و فلسفۀ دیناموسنتتیک به زبان فرانسه.
wikijoo: فروغی،_ابوالحسن_(تهران_۱۲۶۳_ـ_۱۳۳۸ش)