فروزان عبدی پور پیربازاری ( زادهٔ ۱۳۳۶ - درگذشتهٔ مرداد ۱۳۶۷ ) دانشجوی رشتهٔ تربیت بدنی و عضو تیم ملی والیبال زنان ایران بود. وی پس از انقلاب ۱۳۵۷ وارد فعالیت های سیاسی شد. از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ به جرم هواداری از مجاهدین خلق در سن ۲۳ سالگی دستگیر و به ۵ سال زندان محکوم شد. فروزان عبدی پس از اتمام دورهٔ محکومیت، ۲ سال اضافه نیز در زندان نگه داشته شد. در سال ۱۳۶۷ از او و دیگر زندانیان سیاسی در یک محاکمهٔ چند دقیقه ای خواستند سازمان مجاهدین را محکوم نماید که با رد این خواسته، در جریان اعدام زندانیان سیاسی تابستان ۱۳۶۷ به جوخه های اعدام سپرده شد.
... [مشاهده متن کامل]
فروزان عبدی از نوجوانی وارد عرصه های ورزشی شد و در دههٔ ۱۳۵۰ خورشیدی به عضویت تیم والیبال پاس درآمد و پس از آن به تیم ملی والیبال بانوان ایران دعوت شد. وی آخرین کاپیتان تیم ملی ایران پیش از انقلاب ۱۳۵۷ بود.
فروزان عبدی پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ به هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران به فعالیت پرداخت. او پس از تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و آغاز مقاومت مسلحانه و فاز نظامی، به جرم هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران دستگیر و به زندان اوین منتقل شد. وی در سلول های انفرادی زندان گوهردشت در فاصله بین پاییز سال ۱۳۶۲ تا زمستان ۱۳۶۳ به عنوان تنبیه زندانی شده بود.
فروزان عبدی با اینکه حکم زندانش در سال ۱۳۶۵ به پایان رسیده بود، آزاد نشد و بعد از دو سال در جریان اعدام های سال ۶۷ در زندان اوین به دار آویخته شد.
... [مشاهده متن کامل]
فروزان عبدی از نوجوانی وارد عرصه های ورزشی شد و در دههٔ ۱۳۵۰ خورشیدی به عضویت تیم والیبال پاس درآمد و پس از آن به تیم ملی والیبال بانوان ایران دعوت شد. وی آخرین کاپیتان تیم ملی ایران پیش از انقلاب ۱۳۵۷ بود.
فروزان عبدی پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ به هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران به فعالیت پرداخت. او پس از تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و آغاز مقاومت مسلحانه و فاز نظامی، به جرم هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران دستگیر و به زندان اوین منتقل شد. وی در سلول های انفرادی زندان گوهردشت در فاصله بین پاییز سال ۱۳۶۲ تا زمستان ۱۳۶۳ به عنوان تنبیه زندانی شده بود.
فروزان عبدی با اینکه حکم زندانش در سال ۱۳۶۵ به پایان رسیده بود، آزاد نشد و بعد از دو سال در جریان اعدام های سال ۶۷ در زندان اوین به دار آویخته شد.
