فرود اضطراری

فرود اضطراری فرودی است که یک هواگرد در واکنش به وقوع یک وضعیت بحرانی انجام می دهد. این وضعیت بحرانی ممکن است بر اثر نقص فنی و از نوعی باشد که کارکرد عادی هواگرد را در خطر قرار دهد یا از نوع پیش آمدن فوریت های پزشکی برای یکی از سرنشینان باشد. در این گونه موارد خلبان و خدمه پرواز می کوشند در نزدیک ترین مکان ممکن هواگرد را فرود بیاورند.
اگر فرود اضطراری با آسیب به هواگرد و سانحه همراه شود به آن نشست سانحه دار[ ۱] گفته می شود. در نشست سانحه دار، هواگَرد بر اثر عواملی چون ناهمواری زمین یا ناتوانی خلبان، دچار آسیب دیدگی شدید می شود.
خاموش شدن موتور، قطع برق هواپیما، آتش سوزی در بخش های مختلف، باز نشدن ارابه فرود یا شکستن آن ازجمله وضعیت های اضطراری هستند که خلبان ها را ناچار به فرود اضطراری می کنند.