فروختار

لغت نامه دهخدا

فروختار. [ ف ُ ] ( نف )( از: فروخ + تار، پساوند کارورزی ). ( از حاشیه برهان چ معین ). فروشنده. ( برهان ). رجوع به فرختار شود.

فرهنگ فارسی

فروشنده، مقابل خریدار
( صفت ) فرو شنده بایع خریدار .

فرهنگ معین

(فُ ) (ص فا. ) = فرختار: فروشنده .

فرهنگ عمید

فروشنده.

پیشنهاد کاربران

بپرس